เด็กชายหิ่งห้อย

เมื่อคืน เล่นไฟฉายกับพอดี หลังจากที่คุณแม่สะกิดบอกก่อนล้มตัวลงนอนว่า ลองเล่นมั้ย
ไม่เห็นจะเล่นบ้างเลย (แล้วทำหน้าจ๋อย)

เราวิ่งไปหยิบไฟฉาย... หมับ ...
เปิดไฟฉาย LED วับๆ ๆ เหมือนหิ่งห้อยบินอยู่เหนือพุง ตามที่บอก
เป็นรูปดอกไม้ด้วย เพิ่งเห็น (ก็แหง๋ล่ะ เพิ่งจะเล่น)

เล่นกับแสง...กระตุ้นการมองเห็นของเจ้าหนู

พลันดอกไม้สีขาวส่องลงไปที่ท้อง ก็เริ่มมีปฏิกิริยาจากคนที่อยู่ภายใน คือ ท้องปูดจากซ้าย ไปขวา บนลงล่าง และเคลื่อนที่ตลอดเวลาที่แสงไฟเลาะไปตามขอบท้อง

ซักครึ่งชั่วโมงหลังจาก เปิดเพลงให้ลูกฟัง  เล่นไฟฉายจนแบตอ่อน เราก็เข้านอน
แม้ท่านั่งไหว้พระ จะแปลกตา ลำบากไปมาก ก็ตามที
คุณแม่ก็ยังคงสวดมนต์ นึกถึงอะไรดีๆ ให้กับคุณลูก ทุกวัน  :)

ส.ค. 56

ปล. เหลืออีก 16 วันนะ แล้วเจอกันนะพอดี :)

ของเล่นพ่อ ต่อด้วยของเล่นลูก

วันเสาร์ นัดซื้อจักรยาน Maruishi ของรุ่นน้องคนนึงที่ขับรถมาส่งจากอยุธยา ในราคาที่พอรับได้ เป็นเสือหมอบสับถัง คันที่สองต่อจาก Bruno ล้อ 20" สับคอที่มีอยู่เดิม ส่วนคันนี้เป็นล้อ 27" สับท่อล่าง

ไม่เคยคิดอยากจะขี่เสือหมอบสับถังมาก่อน แต่กลับกลายเป็นว่า เป็นคันที่ 2 ซะยังงั้น แปลกดีที่หนีของไม่ชอบไม่เคยพ้น หลังจากนั้นอีก 1 วันตอนเช้าวันอาทิตย์ ปั่นจากรามอินทรา ไปวัดวังทองหลาง เพื่อติดขาตั้งคู่ และใส่กระเป๋าหน้าของ Vincita ที่ร้าน ปั่นปั่นไบค์

แล้วก็ปั่นกลับ

ตอนเย็นมีนัดกับลูกชาย ซื้อรถเข็นให้เรียบร้อย เหลือแค่ Car Seat ที่กำลังตัดสินใจอยู่ว่าเอาแบบไหนดี
คาดว่าเร็วๆ นี้คงได้ของใช้ลูกชาย ชิ้นที่ 2 ส่วนของเราพอเท่านี้แหละ ได้ของที่ต้องการหมดแล้ว ทั้งกล้อง ทั้งรถ

ที่เหลือก็รอ อีกไม่กี่วัน

ส.ค. 56

ของใช้ ของเล่นเด็ก แพงชิบหายเลยโว้ย 555

เหลืออีก 1 เดือนพอดี

เสาร์ที่ผ่านมา พาหญิงไปพบหมอ เพื่อตรวจครรภ์ 34 สัปดาห์ ผลปรากฏว่า เห็นไข่ชัดเจน ... น้ำหนักตัว 2.3-2.5 กิโลกรัม ยาว 33 เซ็นติเมตร คุณหมอบอกว่า อีก 3-4 อาทิตย์ที่เหลือก่อนคลอด น้ำหนักอาจจะขึ้นได้ถึง 1.5 กิโลกรัม ซึ่งเป็นเรื่องหนักมาก (สำหรับหญิง 55)

กำหนดคลอดจากที่หมอบอกคือ 15-21 กันยายน 2556 โดยประมาณ นับจากวันนี้ก็เหลืออีก 1 เดือนพอดี ที่จะได้เจอหน้ากันซักทีนะลูก

แล้วพบกันนะ :)

ส.ค. 56

เพื่อสิ่งอันเป็นที่รัก มากที่สุด :)

เช้าไปส่งหญิงทำงาน - เพราะเราขี้เกียจตื่นเช้า เลยโดดซะครึ่งวัน ขับออกมาทางมอเตอร์เวย์ เจอซุปเปอร์เต่าคันนึงวิ่งผ่านหน้า - เหยียบคันเร่งตามไป

เห็นแล้วคิดถึงคุณนายประหยัด ที่เพิ่งจะขายให้รุ่นน้องไปไม่นาน
ไม่มีรถชนิดใด ที่เราขับแล้วรู้สึกสบายใจมากที่สุด เท่ารถเต่า

กดภาพเก็บไว้ใน iPhone แล้วก็ขับมุ่งหน้ามาเอแบคเพื่อเข้าทำงาน (สาย) นึกในใจอยู่ตลอดว่า
ทำไมเราถึงขายสิ่งที่เรารักไปหมดเลยวะ...ทั้งสองล้อและสี่ล้อ

แว่บนึงของคำตอบแล่นออกมา พร้อมกับใบหน้าพ่อกับแม่ลางๆ

นึกไปถึงเมื่อก่อนว่า  ทั้งสองคน ต้องทิ้งสิ่งอันเป็นที่รัก ทั้งความชอบและความสบายส่วนตัว
เพื่อเรา พี่ และน้อง ก็คงเพราะสิ่งอันเป็นที่รักมากที่สุด คือ ลูก นั่นแหละ

เป็นคำตอบที่ปลอบใจตัวเองได้อย่างเป็นสุขนะ
ส่วนเรื่องมอเตอร์ไซค์ และรถเต่า เป็นความหลังอันอบอุ่นส่วนตัว ที่นึกขึ้นมาทีไรก็ยิ้มทุกที

ส.ค. 56

ปล. พรุ่งนี้ไปพบหมออีกครั้ง ก่อนคลอดเดือนถัดไป อยากจะขอดูหน้าลูกหน่อย ดิ้นหนักเหลือเกินพักนี้ อยากเห็นว่าอยู่ในท้องเนี่ย นอนท่าไหน 55

ASSUMPTION DAY 2013

เดินออกจากบ้านตั้งแต่ยังไม่ 6 โมงเช้า - ถึงท่ารถบัสก่อน 7 โมงเสียอีก เงยหน้าดูท้องฟ้าเหมือนเป็นกิจวัตรประจำวัน เมฆเกล็ดปลาของเมื่อวาน ยังคงอยู่ข้างบน เลยเก็บภาพลง Instagram แล้วขึ้นรถมาทำงาน

ลงรถก่อน 8 โมง เมฆตามมาส่งถึงที่ทำงาน
เก็บภาพ Panorama ซักหน่อย
ไม่ทันได้นึกว่าวันนี้เป็น Assumption Day ด้วย มีพิธีสวมมงกุฏแม่พระที่หน้าตึก CL
แต่ก็คงไม่ได้เข้าร่วมเหมือนเดิม อยู่เป็นเบื้องหลังนี่สงบสุขที่สุดแล้ว

ส.ค. 56

เสาร์นี้พาลูกไปพบหมอ 8 เดือนกว่าละ อีกนิดเดียวแล้วซินะ :)

ปั่นแล้วได้รูป

หยุดยาว 3 วัน กิจกรรมเดียวที่ทำได้ระหว่างรอคุณลูก ลืมตามาดูโลกก็คือ ปั่นจักรยาน นี่แหล๊ะ - เช้าๆ พอมีเวลาว่าง ไปจนถึงตอนสาย ก็เอาไปปั่นแถวๆ เกษตรนวมินทร์ ค่อยๆ ย่องไปทีละนิด ข้ามถนนทีละหน่อย ฝ่าการจราจรที่ ยังกะอยู่ในสนาม พีระ เซอร์กิต ได้อย่างน่าตื่นเต้น

หาวิวกดรูปกลับบ้าน เสียเวลามากกว่าตั้งใจปั่นเพื่อเอาเหงื่อออกเสียอีก นับเป็นการซื้อจักรยานมาใช้ อย่างถูกวัตถุประสงค์ที่สุด

ตกเย็นของอีกวัน ก่อนเข้าวันทำงาน ปั่นไปช็อคโกแลตวิว เพลินๆ ชิวๆ ได้รูปผนังสีเหลืองเตื๋อย ของ B-Quik มาประดับ Blog (ขนาดว่าปั่นเลยไปแล้ว ยังย้อนกลับมาถ่ายรูป)

หมดไปสามวัน กับการพักผ่อน เดินเที่ยวห้างซื้อของเตรียมไว้ให้ พอดี บางอย่าง อาทิเช่น กะละมัง เสื้อผ้า ที่ดูดขี้มูก (55) เบาะรองนอน และอื่นๆ อีกเล็กน้อย หมดไป 5,000 บาท ถึงกับตาเหลือก ทำไมของเด็กมันแพงงี้วะเนี่ยลูก T_T

ส.ค. 56

มีตติ้งคราวหน้า หลังจากเสาร์ที่ผ่านมาเมาขี้เล็ด จะต้องเพลาการกินลงซักหน่อย ไม่ไหวจะเป็นลม -"-

กลับมายืนที่เดิม

หลังจากทดลองต่างๆ นานา ในเรื่องของการเดินทางจากรามอินทรา ไปทำงานที่บางนา มาเป็นระยะเวลาหลายเดือน เริ่มจากออกจากบ้าน 7 โมงเช้า ขับเต่าไปทำงานถึงที่ทำงาน จนเริ่มตื่นเช้ากว่าเดิมอีกนิด แล้วขับไปจอดที่วิทยาเขตหัวหมาก ต่อมาขายเต่าทิ้ง ตื่นเช้าขึ้นมาก มานั่งรถเมล์ ทดลองนั่นรถตู้ ต่อ หรือสองต่อ

ก็ค้นพบจุดพอดี ของการเดินทางไปทำงาน คือตื่นจากบ้าน ตี 5.30 น. ทำธุระส่วนตัวครึ่งชั่วโมง (หรือเร็วกว่านั้น) ออกจากบ้าน 6.00 น. แล้วเดินออกจากซอยบ้าน ไปรอรถตู้ที่ปากซอย 65 เพื่อมาลงที่วิทยาเขตหัวหมาก และนั่งรถบัสไปทำงาน ไม่เกิน 7.30 น. ของทุกวัน

ตื่นเร็ว มีเวลาเหลือ มีรถให้เลือก (ที่นั่ง) และไม่ต้องรีบร้อนไปแย่งที่บนรถบัส แถมมีเวลาก่อนจะถึง เดินทอดน่องเข้าซอย รามคำแหง 24/3 ถ่ายนั่น ถ่ายนี้ เรื่อยเปื่อยตามชีวิตที่ชอบ (ซอย 24/2 รถเยอะ น้ำท่วม)

ถือเป็นการเจอสิ่งที่พอดี ในการปฏิบัติกิจวัติประจำวันแล้วอีก 1 เรื่อง กลับมายืนและเดินอยู่ที่เดิม ที่เคยใช้ชีวิตอยู่เมื่อ 15 ปีก่อน เปลี่ยนจากเดิมคือตื่นเช้ากว่ามากโข และกลับบ้านดึกกว่าเดิม เปลี่ยนเป็นคน กทม ที่เป็นลูกครึ่ง แปดริ้ว อย่างเต็มตัว

เพื่อนั่งรออีก 1 เดือน กับอีก 20 วัน ชีวิตจะเปลี่ยนอีกรอบ คราวนี้จะเป็นแบบไหน คงพร้อมที่จะลุยได้เลย เพราะทดสอบไว้หมดแล้ว

ส.ค. 56

ลูกดิ้นซะท้องกระเพื่อม หญิงหน้าเบ้เลย 5555 สม ทำอะไรไม่ได้ อิอิ

ของชอบที่มีล้อ

มีชีวิตอยู่กับการ นั่งมองดูรถ และซื้อทุกอย่างที่มีล้อ (ยกเว้นวีลแชร์ 55) และชอบในการปรับเติมเสริมแต่ง ไม่ว่าจะเป็น ระบบขับเคลื่อน ระบบการทรงตัว หรือใส่ของแต่งให้กับรถที่เคยได้ใช้ หรือมีไว้ในครอบครองในแต่ละจังหวะเวลา

ไม่เว้นแม้แต่จักรยานด้วยแหละ

ซื้อ Merida Speeder T2 D มาเมื่อตอนเริ่มคิดปั่นจักรยานแบบจริงจังช่วงแรก (แต่ก็หลังจากที่เคยมี FixGear ยี่ห้อ Create คันนึง) ต่อจากนั้นก็เปลี่ยนนู่นนี่ ตามที่ชอบ และตามที่คิดว่ามันเสริมประสิทธิภาพของรถให้ดีมากกว่าของเดิม พอลองปั่นไปได้ซักระยะ ก็เกิดรู้สึกว่ามันไม่ใช่เราแฮะ ที่จะคอยแบกกระเป๋าหลังใส่ของ แล้วปั่นตามทางไปเรื่อยๆ ออกทริปซัก 50-100 กิโลเมตรทุกอาทิตย์

ก็เลยเป็นจุดเริ่มของ Mini Velo BRUNO คันที่สาม ซึ่งต่างจาก Merida และ FixGear โดยสิ้นเชิง ที่เห็นได้ชัดก็คือ ล้อ ที่มีขนาดแตกต่างกัน ขนาดของตัวรถ วัสดุตัวถังจากอลูมีเนียมและเหล็กโครโมลี่ ที่เป็นคนละประเภท ส่งผลในขณะปั่นอย่างแตกต่าง (เหล็กปั่นพุ่งดี แต่เด้ง อลูมีเนียมช้ากว่าแต่ไม่เด้ง)

หากแต่ว่า มันตรงความต้องการในการใช้ชีวิต ช่วงมีเวลาว่างของเรา เช่น ปั่นไปนั่งกินกาแฟปากซอย ปั่นออกหลังซอย วนรอบซัก 10-20 กิโลเมตร แล้วก็กลับบ้านมานอน

ทั้งสามคัน ดีแตกต่างกันไปคนละอย่าง
แต่เหมือนกันตรงที่ กลบทับเวลาว่างของเราได้อย่างดี
คันต่อไปไม่รู้จะขี่อะไร ตอนนี้สนุกกับมินิคันจิ๋วอยู่

ส.ค. 56

อีกเดือนกว่าๆ จะได้เจอหน้าลูกแย้ว อิอิ

ใกล้จะได้เวลา

ผ่านสัปดาห์ที่ 31 และ 32 ของเจ้าหนูพอดีแล้ว อีกเดือนกว่าๆ ใกล้จะได้เวลาเจอหน้ากันซักที
เพิ่งจะรู้สึกถึงการเป็น ป่ะป๊า ก็ตอนนี้แหละ ตื่นเต้น ลุ้น แอบกังวล นิดๆ ว่า เราจะเลี้ยงเขาได้ดีมั้ย และอื่นๆ อีกหลายอย่างที่เขาต้องเจอ แต่ช่างเถอะ นั่นมันคืออนาคต ซึ่งยังอีกไกลมาก

ค่าใช้จ่ายต่างๆ ของลูก เตรียมไว้พร้อมแล้ว
ตอนนี้ป๊าขอปั่นจักรยานรอหนูไปก่อนละกันนะ
อีกเดือนนึงค่อยเจอกัน :)