คริสต์มาสปีนี้ไม่ได้ขึ้นเหนือกับเพื่อน เพราะเวลาว่างของเรากับเพื่อนไม่ตรงกัน
เป็นหนึ่งในอีกเหตุผลที่ทำให้ขาย Versys ทิ้งไป แล้วเอา CRF250 มาแทนที่ ไว้ขี่ไปกินกาแฟแถวปากซอย ซึ่งไอ้เจ้า CRF250 นี่ก็คงอยู่ได้ไม่นาน เพราะแนวโมโตครอสไม่ชอบเอาซะเลย (แต่มันก็ขี่สนุกแฮะ)
จบเรื่องจาก CRF250 ก็ไปหาเต่าครับ ทีแรกไม่ได้มองคันนี้ไว้เลย แค่แอบชมเฉยๆ ว่าสวยจัง ได้แต่ดูคันอื่นไว้ซะส่วนใหญ่ พอถึงวันก่อนที่จะได้ตังค์ เจ้าของเขากลับมาขายอีกครั้ง ก็เลยเป็นโอกาสของเราที่จะโทรไปถาม (หวังแค่นั้น) ว่า พี่ลดราคาให้ได้เท่าไหร่ครับ พร้อมทั้งบอกแกไปด้วยว่า ขออภัยที่ถามคำถามเดิมๆ เหมือนคนอื่น
คำตอบของพี่ eddy ที่มีให้ ทำเอาเราตาโต โอกาสมาแล้ว จังหวะนี้ล่ะ ต้องลุยแล้ว ก็เลยบึ่ง CRF250 ไปที่บ้านพี่เค้าทันที เรื่องเต่า รถมันเลือกคนขับจริงๆ นะครับ อันนี้ยืนยัน คันที่ดูไว้เป็นมั่นเหมาะ มักจะไม่ใช่ แต่คันที่ไม่ได้สนใจ หรือ อยู่เกินความสนใจ ส่วนใหญ่มักจะโดน
แล้วก็เรียบร้อยโรงเรียน โฟล์คเต่า 1971 รุ่นสหประชาชาติ ครับ ซึ่งผมเองก็เพิ่งจะรู้ว่า ปี 71 นั้นนอกจากจะมีกันชนเหลี่ยม ไฟท้ายเตารีดแล้ว มันก็ยังมีกันชนกาบ และไฟท้ายไข่ ด้วยล่ะ เสวนากับพี่ eddy อยู่ครึ่งวัน ก็จบพิธีส่งมอบตัวครับ
เป็นอีกครั้งที่กลับมาหาของเดิม ที่เคยคุ้นมือ ฟิลลิ่ง ช้า แต่ ใช่ ซึ่งชอบมากๆ วนมาอีกคราว
ในเว็บ TVC มีใครคนหนึ่งเคยพูดไว้ว่า "หายใจเบาๆ" นั้น
มันแสนจะชิวครับ
ธันวาคม 2555
Merry Christmas ทุกคนที่รักครับ
