อากาศดี...เหลือ...เกิน...

ตื่นสายกว่าเมื่อวานเพราะเมื่อคืนมีดริ๊งค์เล็กน้อย (ขอย้ำว่าเล็กน้อยจริงๆ) เพราะเมื่อก่อนเคยแต่ยาวไปๆ แต่มาเดี๋ยวนี้มันเปลี่ยนแปลงเป็น เล็กน้อยๆ แทนที่แล้ว สะดุ้งหลายทีบนเตียงที่นานๆ นอนทีนึง นาฬิกามันก็ดีแสนดี ปลุกได้ไม่เคยย่นย่อท้อถอย ไอ้คนหลับก็ตั้งใจตื่นมาเลื่อนเวลาปลุกดีแท้ ขยันเรื่องอื่นจะดีกว่านี้เยอะ (จริงๆ)

ล้างหน้าอาบน้ำอย่างเร็ว ควบแมงกะไซค์ไปจอดหน้ามหาลัยเพื่อขึ้นรถบัสหน้ามหาลัยเช่นกัน แหงนมองท้องฟ้า แหม สวยจริงๆ มึง เมฆให้เพียบ...เวลา 35 นาทีจากตรงนั้นจนมาโผล่หน้ามหาลัย แต่ไม่ใช่ที่วิทยาหัวหมาก ถึงวิทยาเขตบางนาจนได้ เกือบสายแต่ก็ใกล้เคียงเวลาทำงาน

แหงนหน้ามองท้องฟ้าอีกที ทีนี้ไม่ได้มีแค่เมฆละ ... ลมก็มากับเค้าด้วย มันยังไงกันแน่
สิบโมงผ่านไปพร้อมกับภาพท้องฟ้าอันมืดมัว สลัวอย่างได้ใจ
สามวันที่แล้วร้อบตับแทบแล่บ
สองวันก่อนฝนก็เหมือนจะตกเอาซะยังงั้น

มาวันนี้ อากาศดี
เหลือ...
เกิน...
หนาวพร้อมลม เอาใจกันไม่ถูก
ไข้แดกไปตามๆ กัน

...ประเดี๋ยวหิมะแม่งคงตกแหละ

มีนาคม 2553

สิ่งที่ตัวเองเป็น

หลังจากอยู่ที่บ้านต่างจังหวัดมา 5 ปีเต็ม ก็ย้ายกลับมาอยู่ในเมืองบางกอกที่คอนโดของตัวเองได้ซัก 2 อาทิตย์ จัดห้อง วางของ โละทิ้ง แต่ไม่มีซื้อเพิ่ม... แปลกอยู่เหมือนกันว่าคราวนี้ทำไมกูไม่ซื้ออะไรมาเพิ่มเหมือนเคยวะ (อย่างน้อยก็ตู้ปลา) คงเป็นเพราะอยู่คนเดียวลำพังและคิดอะไรบางอย่างอยู่ข้างหน้า ก็เลยไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเสียเงินในส่วนของความสุขเล็กๆ เพิ่มเข้ามาอีก (พูดแบบนี้เดี๋ยวแม่งก็ซื้อครับ เชื่อเหอะ)

หลังแสงสุดท้ายในแต่ละวัน ความเงียบ สงบ และสมาธิเริ่มก่อตัวขึ้นทุกครั้ง
ได้กลับมานั่งในมุมที่เคยชอบ รู้สึกเหมือนอะไรเดิมๆ วนมาอีกที
ปมของความคิดในหลายๆ เรื่องเริ่มคลายตัว รู้สึกได้ว่าเริ่มหายใจหายคอง่ายขึ้น
.
.
.
.
.
.
.
.
ก็ไม่เชิงหรอก..ที่จริงแล้วบางทีก็เหงา
ความรู้สึกที่เป็นตัวเอง บางครั้งมันเรียกหาอะไรที่วนอยู่รอบๆ ตัว ให้เข้าใกล้
แต่บางจังหวะมันก็เบื่อหน่ายเช่นกัน

ดูท่าแล้ว อีกไม่นาน คงได้ซื้อตู้ปลาใบใหม่มาเป็นแน่
อย่างน้อยก็น่าจะมีอะไรให้นั่งมอง มากไปกว่ากางเกงในที่ราวตากผ้าหลังห้อง
ที่จ้องแม่งทุกวันเหมือนมีความสุขซะเต็มประดา..

มีนาคม 2553

หนูเนี่ยแหละไฮโซ

เห็นว่าเป็นข่าวดังเกรียวกราวหลายรอบเหลือเกิน กับแวดวงไฮโซโก้หรู วันนี้เช้ามาได้เจอกับตัวเอง ถึงกับอึ้งตะลึงเล็กๆ เป็นบุญตาที่ได้เห็นตัวเป็นๆ ของหนูที่ตกเป็นข่าวในแวดวงไฮโซชื่อดังของเมืองไทยครับ...

มั่วแหละ ที่จริงลงรูปไม่ผิดหรอก แค่เก็บภาพมาเล่าให้อ่านเฉยๆ ว่าเมื่อวานข้างออฟฟิศของผม เขาดักหนู..
เช้าวันรุ่งขึ้น หนูก็โดนจนได้
สังเกตของที่เอาไปล่อหนูให้ติดกับดักเด่ะ...

s&p butter cake

อันละ 20 นะมึ๊งง
ไฮโซมั้ยล่ะ หัวปลาล่อไปอาทิตย์กว่า ไม่ติด
เจอบัตเตอร์เค๊กเข้าไป..

หึหึ
มีนาคม 19

บางอย่างเริ่มชัดเจน

9 เดือนกับการสะกดตัวเองให้อยู่ในภาวะที่ไม่เคยคิดจะเป็น คือความอดทน เริ่มจะเห็นผลและส่อเค้าไปในทางที่ดี ต่างกับช่วงแรกที่ต้องทำตัวเหมือนคนไม่มีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ คอยแอบและซุกซ่อนความคิดอยู่หลังความรู้สึก อยู่ลึกๆ ณ วันนี้หลายอย่างเริ่มชัดเจน อะไรๆ ที่เคยปกปิดอยู่เป็นนิจ ปัจจุบันคงพอให้ได้ระบายและเปิดทางให้คนอื่นได้เห็น ว่าแก่นแท้ของเราเป็นเช่นไร

ในทางกลับกัน กับคนๆ นึงที่หลายคนเคยมองว่า นั่นแหละดี นี่แหละใช่ กลับตาลปัตรกลายเป็นตรงข้าม อาจเป็นเพราะแรงกดดันที่เราหรือเขาสร้างให้กับตัวเอง มันถึงได้เป็นแรงขับแก่นแข็งๆ ของส่วนลึกในความเป็นคนนั้นออกมา โปรดอย่าได้โมโหหรือเกลียดชังกัน เพราะนั่นมันเป็นตัวจริงแก่นแท้ มิใช่หรือ?

หากมีชีวิตอยู่กับการที่จะต้องเก็บและกดในสิ่งที่มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง
สู้เดินถอยหลังแล้วนั่งมองตัวเองให้ได้เห็น กับอะไรที่มันเรียกว่า แก่น
ให้ชัดเจนยังจะดีกว่า

มีนาคม 2553

ใกล้ตัวและหัวใจ

บล็อควันนี้ของเดือนมีนาคม เดือนที่ร้อนชิบหายถึงชิบหายมากๆ ขอเห่าถึงเรื่องใกล้ตัวและหัวใจเป็นอันดับสำคัญ (เริ่มต้นเหมือนพระเทศน์ทีเดียวเชียว เย็ดม่อน)ไม่หรอก ผมแค่อยากจะบอกคนที่หลงทาง หรือตั้งใจเข้ามาอ่านบล็อคของผมว่า รอบๆ ตัวของเรา มีสิ่งที่น่าอภิรมย์มากมายให้เราได้สนใจและใส่ใจ ในความงามและความสุขที่เกิดจากสิ่งนั้นๆ แต่มันอยู่ที่เรา ว่าจะเลือกมองสิ่งที่ทำให้สุขหัวใจ หรือเลือกมองในสิ่งที่ทำให้ใกล้ทุกข์มากกว่ากัน

หากเลือกที่จะมองในสิ่งที่เป็นสุข และใส่ใจอยู่กับสิ่งนั้น ชีวิตมันก็จะยืนยาวด้วยความที่เรามีแต่ความสุข
หากเลือกที่จะมองในสิ่งที่เป็นทุกข์ และใส่ใจอยู่กับสิ่งนั้น ชีวิตมันก็จะสั้นด้วยความที่เรามัวแต่หงุดหงิด อารมณ์เสีย ฯลฯ

ผมชอบถ่ายรูปดอกไม้ และคิดเสมอว่า ดอกไม้มันสวยทุกดอก ต่างกันตรงที่คนเราจะมองที่ส่วนไหนให้ได้ความงาม ถ้ามองแต่สิ่งรอบๆ ที่มันรก รุงรัง ถึงดอกไม้จะสวยแค่ไหนมันก็ไร้ค่า เหมือนคนที่คิดแต่ในเรื่องที่มันรก รุงรัง ความห่วงใยของคนรอบๆ ข้างมันก็จะไร้ความหมาย

ถ้าคุณโกรธใคร ก็ไม่จำเป็นต้องใส่ใจในความขุ่นเคืองเพียงเพื่อจะเอาชนะ ก็แค่ เลี่ยง ออกมาจากสิ่งที่ทำให้เราวุ่นวายหัวใจเท่านั้นล่ะ ก็จะพบความสุขจริงๆ

อย่าลืมมองคนรอบๆ ข้างที่อยู่ใกล้ตัวคุณไว้เสมอ ว่าเขาใส่ใจในความสุขของคุณ มากกว่าสิ่งที่รก รุงรัง รอบตัวคุณหรือเปล่า?
ถ้าใช่..
ก็อยู่ที่คุณแล้วล่ะ
ว่าจะเลือกมองสิ่งที่ทำให้สุขหัวใจ หรือเลือกมองในสิ่งที่ทำให้ใกล้ทุกข์
มากกว่ากัน

มีนาคม 2553