8 ปีที่ผ่านมา ใช้เส้นทางเดินรถไป-กลับ ที่ทำงานและบ้าน แตกต่างกันมากครับ
ผมเป็นคนที่ไม่ชอบรถติดในกรุงเทพเป็นอย่างมาก เพราะมันน่าเบื่อ ช่วงปีแรกที่มาทำงานบางนา ยังอยู่บ้านที่แปดริ้ว วิ่งเส้นคลองสวน-เปร็ง-บางบ่อ สบายและโล่งมากทั้งรถยนต์และมอเตอร์ไซค์ เพราะถนนเส้นนี้ไม่ใช่ทางหลักของรถทั่วไป และอยู่ห่างกรุงเทพพอสมควร ทำให้รถไม่ติดมากเหมือนในเมือง
สามารถกำหนดระยะเวลาของการเดินทางไป-กลับ ทำงานได้แบบใกล้เคียงแทบทุกวัน คือวันละไม่เกิน 30 นาที ก็ถึงที่หมายทั้งไปและกลับ
หลายปีต่อมา ผมแยกบ้านมาอยู่กับน้องชาย ที่ลาดกระบัง ซ.54 เขยิบเข้าใกล้กรุงเทพไปอีกนิด อาการรถติดเริ่มมีให้เราเห็นบ้างในช่วงของเช้า-เย็น ของการทำงาน แต่ก็ไม่ถึงกับทำให้เราหงุดหงิดซักเท่าไหร่ เพราะเมื่อหลุดจากปากซอยละแวกหัวตะเข้แล้ว ถนนก็เป็นของเรา วิ่งสบายๆ ทั้งรถและมอเตอร์ไซค์เช่นเคย กำหนดระยะเวลาของการไป-กลับทำงานได้ ถึงจะไม่ตรงเหมือนแต่ก่อน แต่ก็คลาดเคลื่อนไม่เกิน 10 นาทีฮะ
แต่ปีนี้ ผมมาอยู่บ้านหญิง ที่ รามอินทรา ซ.65 ซึ่ง...
แถวนี้ รถแม่งติดชิบหายวายป่วงครับ 5555555+
เริ่มจากเช้าวันทำงาน ต้องออกก่อน 7 โมงเช้าเป็นนิจ เผื่อวิ่งเส้นบางปะอิน จ่ายเงินด่านทับช้าง แล้วก็เข้ามอเตอร์เวย์วิ่งสบายๆ เพลินๆ ในบางวัน ครับ ส่วนขากลับ วิ่งออกจากบางบ่อ เข้ามอเตอร์เวย์ แค่นิดเดียว พอสิ้นสุดที่ Airport Link ลาดกระบังเท่านั้นแหละ แม่งเอ้ย...รถติดตั้งแต่ร่มเกล้า ไปจนถึงหน้าปากซอยรามอินทรา 65 นู้นนนนน ทุกอย่างกลับตาละปัตรจากเมื่อก่อน แบบพลิกหน้ามือเป็นหลังตีน
โดยที่ไม่ต้องหวังจะมากำหนดเวลากลับฮะ แล้วแต่วาสนาของเราที่จะเจอในบางวันเถ้อะ!!
จากที่ไม่เคยชอบรถติด กลับต้องมาเจอรถ(โคตร)ติดกว่าเดิม ออกจากที่ทำงาน 5 โมงเย็น บางวันผีออก รถไม่ค่อยติดมาก ถึงบ้านก็ 6 โมงครึ่ง แต่ถ้าวันไหนผีเข้าล่ะแม่ง
ทุ่มนึงกูยังอยู่บนถนนเลยฮราฟฟฟฟ
กูเกลียดรถติด แส้ดดดดดดดดด T_T
มกราคม 2556
ปล.เสียดายที่ขายรถมอเตอร์ไซค์คันล่าสุดไปแล้ว แต่ก็ดีใจนะ คือถ้ามันยังอยู่แล้วเอามาขี่ไปทำงาน ขากลับนี่ต้องโยกหลบปี๊บหลังกันแหลกล่ะมึ้งงงงง
