19.12.59

ตะนาวศรีเทรล 2016


































บันทึกจากพ่อธรรมดาคนนึง
ถึงวันแห่งการวิ่งที่แสนพิเศษ
----------------------------
สิบเอ็ดชั่วโมงกับเทรลที่สองของผม
และการวิ่งในสนามครั้งที่สองของตัวเอง
หลังจากเลือกกีฬาชนิดนี้เข้ามาในชีวิตได้ไม่นาน
ที่เขาประทับช้างนั่น ๒๑โลนั้น เหมือนเป็นการ
ทำบัตรสมาชิกนักวิ่งในวัยเกือบหลักสี่ในปีหน้า
มาตะนาวศรีปีนี้ ระยะ ๒๙. ของใครหลายคน
รวมถึงผม มันยากมากกกก โหดสัส สูง และไกล
ชันและดิ่งลงลึกสุดใจ ผมได้กลิ่นการหนีตาย
คัทออฟฉุนจมูกเต็มที่ก็วันนี้ โชคดีที่ลงมาทันเวลา
เงยหน้ามองขึ้นมาจากบ้านกี้ เป็น โลสุดท้าย
ที่ต้องงัดกับมันอีกรอบ (เหรอวะนี่) มือ ขา ชาหมด
นั่งคิดอยู่นานกับคำถามที่ว่า ไปต่อ หรือ พอแล้ว
ผมพูดกับตัวเองอยู่ครู่ใหญ่ตรงเนินนั่น
ว่าสิ่งที่ยากสำหรับเรา ไม่ใช่การไต่เขา
หรือดิ่งลงทางชัน แต่มันคือการ
ไม่เคยเอาชนะตัวเองได้ซักที
และวันนี้ ตอนนี้ เหลืออีกแค่แปดโลเท่านั้น
ผมโยนปลือกใบตองทิ้ง กลืนข้าวต้มมัดลงคอ
กัดฟันพาตะคริวทั้งสองข้างของขา ที่ตามมา
ตั้งแต่ กม. ที่สิบ แล้วดันมันกลับขึ้นทางเดิม
...
ไอ้เนินกระจอก...หลีกไป
เส้นชัยและลูกเมียรอเราอยู่ข้างหน้า
๑๗.๓๐ . กว่าๆ ผมลงมาถึงหน้าเส้นฟินิช
ยิ้มให้เมีย แล้วอุ้มลูก วิ่งเข้าเส้นชัยไปด้วยกัน
๑๑ ชม. บนเขานั้น มันยาวนานมากกกกกกก
ผมยื่นเหรียญให้และสอนเขาไปเพียงสั้นๆ ว่า
ลูกชาย นี่คือรางวัลสำหรับความอดทน พยายาม
และไม่ถอดใจ - แล้วเราสามคนส่งก็ยิ้มให้กัน
หน้าที่ของพ่ออย่างผม จบแค่นั้น
ถึงมันจะเหนื่อยแทบขาดใจก็ตาม
แด่ทุกคนที่ตะนาวศรีปีนี้ครับ
ขอบคุณภาพอุ้มลูกชายจากพี่จุ๋ง จุมพล
หนึ่งคนที่เป็นแรงบันดาลใจของผม
ปีหน้าเจอกันใหม่นะ

ธ.ค.๕๙

#TNT50 
#ตะนาวศรีเทรล๒๐๑๖
#LunaSandals

7.11.59

พอดี ครบ 3 ขวบ 1 เดือน (KhaoyaiTrail2016)















ก็ว่าอยู่ว่าหายไปไหน
เดือนที่แล้วลืมเขียน!!!

เราไปเขาใหญ่เทรลกันมาทั้งบ้านครับ (ต.ค.59)
ฝนตกเละเทะเฉอะแฉะมากมาย
แต่เป็นสิ่งที่ดีบนเขา คือมันไม่ร้อน สนามที่แล้วที่เขาประทับช้าง
พอดีกับแม่ นอนอยู่ที่บ้านรุ่นพี่ในจอมบึง

เราวิ่ง 21K คนเดียว แต่สนามนี้ หญิง ลง 10K ครั้งแรก
จบด้วยเวลาที่ดีด้วยนะ / เรากับลูกลงวิ่ง 3.5K และ....
ไม่จบ.......

ลูกอยากกินน้ำส้ม
เลยต้องเดินย้อนกลับมาที่จุดสตาร์ทใหม่
 5555 - ฮ่วย

แต่อะไรบนั้นไม่สำคัญครับ เท่ากับที่เราได้พาเขา
มาอยู่ในบรรยากาศของ กีฬา และการออกกำลังกาย
อย่างน้อย เราแค่หวังไว้ในใจว่า

เขาน่าจะนึกได้เมื่อโต ว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ดี
ที่พ่อแม่เลือกทำเพื่อตัวเอง
...จริงๆ แล้วมันก็เพื่อลูกด้วยแหละครับ
แข็งแรงไว้ จะได้อยู่กับหนูนานๆ ไง

รักเสมอ #อดีตไบค์เกอร์ที่เผลอไปมีลูก
พ.ย.59

พอดีครบ 3 ขวบ 2 เดือน




ลูก 3 ขวบ 2 เดือนแล้ว
ลืมบันทึกไปเดือนนึง...555
ตั้งแต่ย่างเข้า 3 ขวบ (จริงๆ ก็ก่อนนั้นด้วย)
ลูกชายเป็นเด็กที่เร็วมากในทุกเรื่อง
- พูดมาก
- ขี่จักรยานเร็วมาก
- วิ่ง ปีน ป่าย ยุบยิบๆๆ เร็วมาก
- แต่แดกเข้านี่หยั่งช้า


พอดีไม่ค่อยเป็นหวัดนะ อาจจะเป็นเพราะ
1. เขากินนมแม่มาก มีภูมิเยอะ
2. เราไม่ค่อยสุ่มเสี่ยงพาไปในที่ๆ คนเยอะมาก

แต่ปีหน้าเข้าโรงเรียน คงมีเรื่องป่วยเข้ามาบ้าง
ซึ่งเราก็เข้าใจและพร้อมยอมรับในเรื่องนั้น
ตอนนี้เราสามคน ตัวติดกันเป็นตังเม เพราะเรามีเวลาให้กันครับ
ลูกยังพร้อมที่จะรับฟังความคิดจากเรา (ถึงบางครั้งมันจะไม่ฟังก็เหอะ)

เขายังไม่โตพอที่จะมีเพื่อน และแยกไปมีโลส่วนตัว
เพราะฉะนั้น ระยะเวลาในช่วงนี้ล่ะ คุณพ่อคุณแม่ ควรตักตวงไว้นะ
จะได้ด้วยวิธีได้ก็ได้ ที่จะเก็บเรื่องราวความทรงจำนี้ไว้กับตัวเอง

ผมเชื่อว่าดีนะ
เมื่ออีกซัก 30 ปี ผ่านไป
ได้โอกาสกลับมาเปิดดู

มีคนนึงที่จะรอให้ถึงวันนั้น

พอดี มีความสุข
พ.ย.59

9.9.59

พอดี ครบ 3 ขวบ










พอดี ครบ 3 ขวบแล้วครับ
-- เร็วเนอะ --

เราไปดู ร.ร. ให้ลูกแล้ว
เป็น ร.ร. ที่เราใฝ่ฝันอยากให้ลูกเข้า
แต่เขาจะรับ หรือ ลูกจะตรงเกณฑ์ที่เขาตั้งไว้มั้ย
นั่นอีกเรื่องนะ

ปีนี้ลูกขี่ จกย. 2 ล้อได้แล้วครับ ก่อน 3 ขวบอีก
(จริงๆ ขี่ได้นานแล้วล่ะ แค่ขาไม่ถึง) ทรงตัวดีมานาน
จากการได้ขี่ Balance Bike มาพักใหญ่

ลูกรู้ทุกเรื่องครับ
ยกเว้นเรื่องเดียวคือ - เรื่องความไม่ใส่ใจของผู้ใหญ่
เป็นสิ่งที่เด็ก ไม่เข้าใจครับ

เพราะเขา บริสุทธิ์พอ ที่จะรับทุกเรื่องที่หยาบคาย
ฉะนั้น ถ้าเราดี เขาจะดี ถ้าเราด่า เขาจะด่า
ด้วยความใสซื่อ

- ทั้งหมดทั้งมวล เรากำหนดให้เขานะครับ
แต่บังคับไม่ได้ เพราะพอลูกโต เขาจะเลือกเอง
โดยที่มีจิตใต้สำนึก ที่เกิดจากเรานี่แหละ

เราโตมาด้วยการเลี้ยงดูแบบไหน ยังไง
จำและนึกเอาขึ้นมาไว้ใช้นะครับ อะไรดี มอบให้ลูก
ไม่ดีก็ปัดฝุ่นล้างน้ำ เอาให้มันพอดี อย่าให้มันแย่
แล้วก็ยังแหย่ไปให้เขา

แบบนั้นไม่เอาครับ
เกิดมาทั้งที ต้องฝากสิ่งดีไว้
ไม่ใช่ที่ไหน ก็ต้องที่ไหนซักที่แหละ

#อดีตไบค์เกอร์ที่เผลอไปมีลูก