LIFE - FIXED

ไม่มีตังค์เติมน้ำมัน ก็ปั่นจักรยาน~
ฝนตกก็ขับเต่าไป สบายดี~
อยู่กับเต่าเน่าๆ จักรยานห่วยๆ~


ขับเต่าโยกไปโยกมา ช้าก็ยังดีกว่าเดิน~
ขี่จักรยานแดดร้อน ไม่ต้องรอใคร~
ความสุขง่ายๆ อย่างไร้เหตุผล

ก.ค. 54
ฟิกซ์เกียร์โว้ยย

หายใจเบาๆ 3

เมื่อวานกลับบ้านแปดริ้ว ไปรับคุณประหยัดมาครับ เอาไว้ที่อู่แจ๊ค คาร์ แคร์ (มันทำล้างอัดฉีด กับ อู่พ่นสีน่ะ) อาทิตย์นึงเต็มๆ ให้แจ๊คช่วยพ่นสีกะทะคุณนายให้ใหม่ ออกสีเหลืองนวล (ไอ้แจ๊คบอกขาวนม..นึกแล้วแม่งนิ่มดีว่ะ) แล้วก็วานให้ลูกน้องช่วยแกะฟิล์มอันใหม่ออกให้ด้วย

ฮะ ฟิล์มใหม่เพิ่งติดได้ไม่ถึง 2 ชั่วโมง ติดแล้วมันไม่ชอบก็เลยไม่ติดแม่งซะดีกว่า ปล่อยกระจกใสโล่งๆ น่าจะดีที่สุด (อะไรของกูวะเนี่ย)

ยางเก่าหมดสภาพแล้ว ก็เลยต้องจัดหายางใหม่ให้คุณนายเสียหน่อย จะได้เดินเหินสบายกว่าเดิม สีกะทะล้อที่ออกขาวนมแบบมู่ลี่หลังรถ ทำให้ล้อดูไม่ทึบเหมือนตอนที่เปลี่ยนยาง 195-60-15 มาตอนแรกๆ แต่ยางไซส์ใหม่ดันใส่ยางแปะขอบขาวไม่ได้ ก็เลยต้องอับเปหิยางแปะขอบขาวออกไปจากล้อ เลยเป็นเหตุให้ต้องทำสีกะทะกันอีกรอบ (ดูงงๆ แฮะ)

จ่ายค่าทำสีให้แจ๊คไป 2000 แล้วก็แวะไปกินข้าวแอนด์จิบเหล้าที่ร้านโอ๊ต เพราะตั้งกะเช้าข้าวยังไม่ตกถึงท้อง - -''
ค่ำๆ ก็พาคุณนายกลับบ้าน เป็นอันจบหน้าที่ แล้วก็มานั่งมองรถตัวเองที่บ้านลาดกระบัง

ล้อกะทะสี ก็สวยดีนี่หว่า (ตอนใส่ขอบขาว ก็บอกงี้แหละ)
เอาน่ะ ใส่ไปก่อน พังแล้วค่อยเปลี่ยนมาใส่เหมือนเดิม

ก.ค. 54
หายใจเบาๆ

Happen Happiness...

ความสุขไม่ได้อยู่ที่จุดหมายปลายทางที่ไปถึง แต่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง

บางครั้งคุณคิดว่า ถ้าคุณมีบ้าน มีรถ มีวันหยุดพักร้อนนานๆ
และเมื่อถึงวันเกษียณอายุการทำงาน ชีวิตของคุณจะมีความสุขมากที่สุด
แต่เมื่อเกษียนแล้วก็จริง แต่ทำไมถึงยังไม่มีความสุขสักที

ความสุขของชีวิตอยู่ที่ไหนกัน?
แท้จริงแล้ว ความสุขของชีวิต อยู่ ณ ช่วงเวลาปัจจุบัน ไม่ต้องรอให้ความสุขมาหาเราในอนาคต เราควรมีความสุขและพึงพอใจกับความสุขอยู่ในปัจจุบัน ชีวิตของมนุษย์ทุกคน ต้องมีสิ่งท้าทายเข้ามาอยู่ตลอดเวลา ทั้งอุปสรรคต่างๆ หรือบททดสอบชีวิตอันยากเข็ญ แต่ในที่สุดเราก็จะต้องก้าวผ่านไป อุปสรรคกับชีวิตเป็นของคู่กัน ดังนั้น เป็นหน้าที่ของเรา ที่ต้องความสุขและความพึงพอใจจากการเดินทางบนถนนแห่งชีวิตนี้ซึ่งจะทำให้ชีวิตมีความสุข มากกว่าที่จะรอให้ถึงจุดหมายปลายทางก่อน แล้วถึงจะมีความสุขได้

คนที่ได้รับการยกย่องสรรเสริญ ล้วนล้มหายตายจากไปตามกาลเวลา รางวัลต่างๆ เมื่อวางไว้นาน ก็จะถูกฝุ่นจับ แม้แต่ผู้ชนะก็จะถูกลืมในไม่ช้า คนที่มีความหมายต่อชีวิตคุณ ไม่ได้เป็นคนที่ต้องเป็นที่สุด ไม่ได้มีเงินมากที่สุด ไม่ต้องได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
เพราะยังมีคนใกล้ตัวคุณอีกหลายคน ที่ห่วงใยคุณ คอยให้การดูแลคุณ และเวลาที่มีอะไรเกิดขึ้น ก็จะคอยอยู่เคียงข้างคุณ

... ไม่มีช่วงเวลาไหนที่จะมีความสุข มากกว่าช่วงเวลา ณ ปัจจุบันนี้..ใช้ชีวิตให้มีความสุขกับช่วงเวลาปัจจุบัน

- อย่าเปรียบเทียบชีวิตของตัวเองกับคนอื่น คุณไม่รู้หรอกว่าคนที่คุณอิจฉานั้น เขามีความทุกข์ยิ่งกว่าคุณอย่างไรบ้าง
- อย่าคิดทางลบเกี่ยวกับเรื่องที่คุณควบคุมหรือกำหนดไม่ได้ แทนที่จะมองโลกในแง่ร้ายก็ทุ่มเทกำลัง
และพลังงานให้กับความคิดทางบวก ณ ปัจจุบันเสีย
- อย่าทำอะไรเกินกว่าที่ตัวเองทำได้ ...รู้ว่าขีดจำกัดของตัวเองอยู่ที่ไหน
- อย่าเอาจริงเอาจังกับตัวเองนัก เพราะคนอื่นเขาไม่ได้ซีเรียสกับคุณเท่าไหร่หรอก
- อย่าเสียเวลาและพลังงานอันมีค่าของคุณ กับเรื่องหยุมหยิมหรือเรื่องซุบซิบ
- จงฝันตอนตื่น มากกว่าตอนหลับ
- ความรู้สึกอิจฉาริษยาเป็นเรื่องเสียเวลา...คิดให้ดีก็จะรู้ว่า คุณมีทุกอย่างที่คุณจำเป็นต้องมีแล้ว
- ลืมเรื่องขัดแย้งในอดีต และอย่าได้เตือนสามีหรือภรรยาคุณ เกี่ยวกับความผิดพลาดในอดีตของอีกฝ่ายหนึ่งเลย
เพราะมันจะทำลายความสุขปัจจุบันของคุณ
- ชีวิตนี้สั้นเกินกว่าที่เราจะไปโกรธเกลียดใคร จงอย่าเกลียดคนอื่น
- ประกาศสงบศึกกับอดีตให้สิ้น, จะได้ไม่ทำลายปัจจุบันของคุณ
- ไม่มีใครกำหนดความสุขของคุณได้นอกจากคุณเอง
- จงเข้าใจเสียว่า ชีวิตก็คือโรงเรียน คุณมาเพื่อเรียนรู้ และปัญหาเป็นเพียงส่วนหนึ่งของหลักสูตร
ซึ่งมาแล้วก็หายไป เหมือนโจทย์วิชาพีชคณิต แต่สิ่งที่คุณเรียนรู้นั้นอยู่กับคุณตลอดชีวิต
- จงยิ้มและหัวเราะมากขึ้น
- คุณไม่จำเป็นต้องชนะทุกครั้งที่ถกเถียงกับคนอื่น บางครั้งก็ยอมรับว่าเราเห็นแตกต่างกันได้
เห็นพ้องที่จะเห็นต่างก็ไม่เห็นเสียหายแต่อย่างไร
- อย่าลืมโทรฯหาครอบครัวบ่อย ๆ
- จงหาอะไรดี ๆ ให้คนอื่นทุกวัน
- จงให้อภัยทุกคนสำหรับทุกอย่าง
- จงหาเวลาอยู่กับคนอายุเกิน 70 และต่ำกว่า 6ขวบ
- พยายามทำให้อย่างน้อย 3 คนยิ้มได้ทุกวัน
- คนอื่นเขาคิดอย่างไรกับคุณไม่ใช่ เรื่องของคุณสักหน่อย
- งานของคุณไม่ดูแลคุณตอนคุณป่วยหรอก แต่ครอบครัวและเพื่อนคุณต่างหากเล่าที่จะดูแลคุณในยามคุณมีปัญหาสุขภาพ
ดังนั้น, อย่าได้ห่างเหินกับคนใกล้ชิดเป็นอันขาด และถ้าหากสามารถดำรงชีวิตให้มีความหมายได้ ก็ควรจะทำ
- ทำสิ่งที่ควรทำ
- อะไรที่ไม่เป็นประโยชน์, ไม่สวย, ไม่น่ารื่นรมย์,จงทิ้ง ไปเสีย...เก็บไว้ทำไม ?
- เวลาและพระเจ้าย่อมรักษาแผล ทุกอย่างได้
- ไม่ว่าสถานการณ์จะดีหรือเลวปานใด, เดี๋ยวมันก็เปลี่ยน
- ไม่ว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรในตอนเช้าของทุกวัน, จงลุก จากเตียง, แต่ง ตัวและปรากฎตัวต่อหน้าคนที่เราร่วมงาน
ด้วย... get up, dress up and show up.
- สิ่งที่ดีที่สุดยังมาไม่ถึง
- ถ้าคุณยังลุกขึ้นตอนเช้าได้, อย่าลืมขอบคุณพระเจ้า หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุณนับถือเสียด้วย
- เชื่อเถอะว่าส่วนลึก ๆ ในใจของคุณนั้นมีความสุข เสมอ...ดังนั้น, ส่วนนอกของคุณทุกข์โศกไปทำไมเล่า

หายใจเบาๆ 2

เมื่อวานหยุดงานวันนึงครับ เอาคุณประหยัดไปเปลี่ยนลูกหมากปีกนกมา ความจริงผมนัดกับครูที่สอนซ่อมรถโฟล์คไว้ แต่เกิดไปไม่ทันเพราะต้องใช้เวลาอยุ่กับการปลุกปล้ำลูกหมากเสียนาน ก็เลยกลายเป็นทำแต่ลูกหมากเสียครึ่งค่อนวัน แต่เปลี่ยนแล้วก็ดีขึ้นครับ ชีวิตเป็นสุขขึ้นอีกเยอะ

ไหนๆ ก็เข้ามาแล้ว เลยให้พี่เอ๊ดดี้ ที่ศูนย์ Ozy Autozone จัดการวัดโช๊คความยาวของคุณนาย เพื่อดูว่ามันมีโช๊ค Westcoast รุ่นที่สามารถใส่กับคุณนายได้มั้ย เพราะของเดิมที่เปลี่ยนมา ผมว่ามันไม่ได้เรื่อง จริงๆ มันคงดีสำหรับคนอื่น แหละ แต่เราดันชินตูดกับการนั่งรถที่เซ็ทช่วงล่างหนึ่บๆ พอมาเจอโช๊คนิ่ม มันรู้สึกทรมานยังไงก็ไม่รู้

เสียเวลาจากที่สายไหมค่อนวันครับ แล้วก็ดิ่งตรงกลับบ้าน ระหว่างทางก็คิดไปว่า อู่ที่ร้านอะไหล่แนะนำอยู่แถวนวมินทร์ 42 ซอยบึงสำราญ ไม่ไกลนี่นา ก็เลยแวะเข้าไปหาช่างนพซักหน่อย หมดเวลาไปกับการเช็ควาล์ว คาร์บู ประเก็นฝาวาล์ว จูนอัพ อีกครึ่งวัน สองรายการ สองร้านหมดไป 800 บาท

- ลูกหมากเปลี่ยนแล้วขับดีขึ้น ไม่สะเทือนก่อกแก่กๆ เหมือนตะก่อน
- แต่ยังไม่ได้ตั้งศูนย์ รอเปลี่ยนยางค่อยตั้งทีเดียว ตอนนี้เดินเอียงไปพลางๆ
- ตั้งวาล์ว จูนคาร์บู เครื่องดีขึ้นกว่าเดิม สตาร์ทชึ่งเดียวติด แต่อาจจะต้องเปลี่ยนคาร์บูอีกซักลูก อะไหล่ของเก่าบางชิ้นไม่โอเคละ
- รอโช๊คจาก Westcoast เต่าจะได้เลิกโยนไปโยนมาซักที
- ยางอีก...

แล้ว 30000 ที่ไปทำมาจากบางกรวย แม่งมีอะไรมั่งวะ...ห่ากิน 555

ก.ค. 54

หายใจเบาๆ

หายใจเบาๆ

เมื่อเช้าเพิ่งครูดกับฟุตบาตกลางถนนมา เพราะไอ้รถทัวร์เวรตะไล ดันเบนหัวมาในช่องเดินรถของเรา เบรคซะคุณประหยัดตูดโก่ง หัวสะบัดไปทางขวา ยางแปะขอบขาวกะฝาครอบเป็นรอยเลย (สาดเอ้ย) คนขับรถแบบไม่สนใจผู้ร่วมทางนี่น่ากลัวนะครับ ดีที่ว่าเรามาช้า ก็เลยลดความรุนแรงไปได้เยอะ หน่ายจริงๆ กับคนไม่มีความรับผิดชอบประเภทนี้ แต่ก็เอาเถอะครับ ไม่สนใจ ไปทำงานดีกว่า

วันนี้ว่างช่วงบ่ายก็เลยเอาเข้าไปตั้งศูนย์ที่ร้านหน้าทางเข้ามหาวิทยาลัยซักหน่อย เพราะขับแล้วรู้สึกว่าพวงมาลัยมันหนักๆ และเอียงซ้าย ถือโอกาสให้ช่างช่วยดูกระปุกพวงมาลัยให้ด้วย ว่าทำไมมันถึงมีช่วงฟรี 1 กิ๊ก คือหักพวงมาลัยแล้ววืดน่ะครับ ปรากฎว่า...น๊อตที่แกนพวงมาลัยขันไม่แน่น ถึงขนาดหลวมเลยล่ะ ช่างถามว่า...ไม่ได้ขันน๊อตเหรอพี่...แถมแกยังเขย่าลูกหมากปีกนกโชว์อีก ว่ามันคลอนแล้ว...

...ช่างอู่บางกรวยเล่นกูซะแล้ว ไหนว่าเปลี่ยนมาวะ 55

เอาเถอะครับ ซื้อค่าอู่ ไม่แพงหรอก จะได้รู้ว่าเป็นยังไง เสร็จจากการดูช่างทดลองขับ และลองปรับพวงมาลัยอยู่หลายรอบ ได้รู้วิธีการตั้งกระปุกพวงมาลัยก็คุ้ม

เอาเถอะครับ จะได้รู้
จ่ายค่าตั้งศูนย์ไป 200 ขับออกมาพวงมาลัยเบาหวิว สบายเลย
พรุ่งนี้จะไปเรียนวิชาซ่อมเต่า ด้วยตัวเองซักหน่อย จากบรมครูเต่าแถวรัตนาธิเบศ จะได้แก้ไข ปรับปรุงอะไรเองเป็น
ไอ้ที่เสียไป 3 หมื่นนั่นถือว่า ให้ได้รู้ไว้...

เพราะต่อจากนี้ก็จะได้ค่อยๆ หายใจเบาๆ
ครับ

กค. 54

คุณนายประหยัดกลับบ้าน...

เมื่อวานไปรับคุณนายประหยัดกลับบ้านมาครับ ออกจากลาดกระบัง 9 โมงกว่า ถึงอู่ลุงวัชแถวบางกรวยประมาณ 10 โมงครึ่ง ไม่รู้แกหายไปไหนตั้งครึ่งค่อนวัน กว่าจะได้ตัวคุณประหยัดกลับบ้าน ปาเข้าไป 4 โมงเย็น (ฮ่วยยย) กินเป๊บซี่ที่น้องมันซื้อมาให้จนฟองออกตูดหมดแล้ว เจอหน้าเจ้าของอู่ คุยกันแค่ 3 คำก็โบกมือลา (รู้งี้มาแม่ง 3 โมงครึ่งซะก็ดี) - -''

รายการแจ้งซ่อมและปรับปรุงยาวเป็นหางว่าว
รวมเป็นหนี้ เอ้ยเป็นเงิน 3 หมื่นบาทนิดๆ

แล้วก็กลับบ้าน...

ระหว่างทางก็มองหาร้านล้างรถครับ เพราะคุณนายมันเขรอะเหลือเกิน
จอดตากแดด ตากฝน ตากขี้ตีนแมว ฉี่หมาเป็นอาทิตย์
แต่ลองแวะข้างทาง 3 ถึง 4 ปั๊ม ไม่มีที่ว่างซักเจ้า
แม่งมาขยันล้างอะไรพร้อมๆ กันวันนี้วะ

ไปล้างเองที่บ้านก็ได้ไม่เปลืองเงิน...

กลับมาถึงบ้านก็เล่นจัดให้คุณนายซะหนึ่งรอบ บรรจงเอาลิ้นเลีย (555 เอาผ้าเช็ดดด!!!) อย่างสะอาดหมดจด เอ้อ ล้างเองแม่งก็ไม่ยากนี่หว่า เลี่ยมกว่าร้านล้างให้ตั้งเยอะ แล้วก็เช็ดๆ ถูๆ ขัดๆ สะอาดเอี่ยมเลี่ยมจริงๆ ... คราวต่อไปอะไรหว่า อ้อ...สิ้นเดือนน่าจะโดนยางอีก 4 เส้น...บ่ะ เปลี่ยนทีละเส้นก็ไม่ได้

สู้เว้ยแส๊ดด

กรกฎาคม 2554
คุณนายประหยัดกลับบ้านแร้วว ดีจายๆ