เมื่อวานตื่นตั้งแต่ตี 5.00 เพื่อเตรียมตัวเอาจักรยานใส่รถไปปั่นกับเพื่อนๆ ที่งาน A Day Bike Fest 2013 ที่ท้องสนามหลวง ใจนึงก็คิดว่าจะไหวเหรอวะ ทางไกลไม่ใช่เล่นๆ สำหรับมือใหม่อย่างเรา ขาไปปั่น แต่ขากลับนี่กูโบก Taxi แน่นอน
แต่อีกใจนึงก็อยากพิสูจน์ลิมิตของตัวเองเหมือนกันว่า จะปั่นไปได้มั้ย ... คิดเสร็จก็ขยับรถออกจากบ้าน มุ่งหน้าเอแบคหัวหมาก แวะกินกาแฟ และขนมรองท้องก่อนที่ McDonald สุขาภิบาล ก่อนถึงหน้ามหาลัย 6.00 โมงเช้า อ๊อดกับโต๊ดและรุ่นน้องอีก 2 คนมารอเรียบร้อยแล้ว (ส่วนพี่พงษ์ขี้แตก ตามมาคนสุดท้าย)
จัดแจงประกอบล้อเข้ากับรถเสร็จเรียบร้อย ก็มุ่งหน้าไปร่วมงานปั่นที่ท้องสนามหลวง เข้าสนามกีฬาราชมังคลา ข้ามถนนรามคำแหง ผ่านสี่แยกเหม่งจ๋าย มาเจอยูโทเปีย (ไม่ได้แวะนะ มันเช้าเกิน) ออกเส้นพระราม 9 ปั่นเลียบถนนข้างริมทางรถไฟคลองตัว ไปโผล่อีกทีตรงมักกะสัน ก่อนแวะกินยาแก้แพ้แว้บนึง (5555) คือรู้สึกว่าแปลกๆ ที่ใต้ท้องแขน มันคันยิบๆๆ ถ้าฝืนปั่นต่อไปมีหวังลมพิษแดกตายแน่ อิอิ
ครึ่งทางแถวมักกะสันรู้สึกเมื่อยขา เพราะปั่นต่อเนื่องตลอดเวลา แต่นึกในใจไว้ตลอดทางว่า
... เราต้องทำได้ ...
ปั่นต่อมาจนถึงแยกราชปรารภ ตรงผ่านวังสวนจิตร วัดบวร และพระที่นั่งอนันตสมาคม มุ่งหน้าต่อไป อากาศดี มีลมโชยมาเรื่อยๆ จนมาโผล่ท้องสนามหลวง 07:30 น.
รถที่เข้าร่วมปั่นไม่มีแล้ว (55555) คงเหลือหางแถวที่ขึ้นทางยกระดับไม่ทัน (เช่นพวกเรา) ก็เลยเดินเล่น ทอดน่องอยู่บนสนามหญ้าหน้างาน ถ่ายรูปชิวๆ หิวข้าวแล้วก็ปั่นไปกินข้าวแถวท่าพระจันทร์ เป็นการพักขาไปในตัวด้วย
อิ่มข้าวสร็จแล้วพวกเราก็ปั่นกลับครับ เลาะทางเดิมกลับมา ถึงเอแบคอีกที 10:00 โมงนิดๆ รวมระยะทางทั้งสิ้น 41 ก.ม. ขาแรงและขาประจำทั้งหลายทำหน้านิ่งๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนมือใหม่อย่างเรา เหงื่อไหลลงง่ามตูด เพราะ 41 ก.ม. ของเรานี่มันเยอะมาก (จริงๆ นะ) แล้วก็เป็นการปั่นจริงจังครั้งแรกซะด้วย ตื่นเต้นยิ่งกว่าหมาออกลูกเสียอีก
แต่ในที่สุดเราก็ปั่นได้ ถึงจะใกล้แค่นี้เอง
นับเป็นการเริ่มต้นที่ดีกับจักรยาน ซึ่งเราเลือกเอง
ทีแรกอยากลบคำสบประมาทจากคนอื่น แต่คิดไปคิดมา มันไร้สาระเกินไปที่จะปั่นเพื่อเอาชนะใคร สู้พิสูจน์ตัวเองดีกว่า ว่าเราก็ทำได้ เพราะถ้าอยากรู้ ก็ต้องลงมือทำ ถึงจะได้คำตอบให้กับตัวเอง นั่นสนุกยิ่งกว่าอีก
พฤศจิกายน 2556
กลับถึงบ้าน สลบไป 1 ชั่วโมง โอยยยย 555
