29.5.58

I RUN : เมื่อฉันวิ่ง 2015 #2







หลังจากคิดได้ว่า
ที่ทำงานก็มีพื้นที่ให้วิ่ง (นี่หว่า)
เช้านี้ก็เลยพาตัวเองมาจากบ้านแต่เช้า
เพื่อมาวิ่ง! ก่อนเข้าทำงานครับ

เริ่มวิ่ง 7.00 น. วนรอบข้างใน ราวๆ 2.5 กม.+-
สะเทือนถึงหัวเข่าแบบรู้สึกได้ (หัวเข่าพังเพราะบอลมานานแล้ว)
ค่อยๆ ลดความเร็วจากวิ่ง สลับมาเป็นเดินเร็ว เดินช้า แทน

รองเท้า เป็นหนึ่งเดียวกับตีนมากครับ
คือเบาจนแทบไม่รู้สึกว่าใส่อะไรอยู่ที่เท้า
จะรู้สึกก็แค่ตอนวิ่งลงส้นและฝ่าเท้า

ถ้าใช้รุ่นที่มี Gel หรือ Spring คิดว่าการวิ่ง
น่าจะมันกว่านี้ หมายถึงบนถนนคอนกรีต ลาดยาง สลับกับพื้นแข็ง
แบบนี้น่ะครับ น่าจะช่วยซับแรงกระแทกได้เยอะโข

แต่การวิ่งสลับเดินก็ผ่านไปด้วยดี
หลังจากจบ 5 กิโลเมตรกว่าลง
เหนื่อยกว่าปั่นจักรยานนะ ถ้าเทียบว่าปั่นมา 5 กิโลเท่ากัน
เหงื่อยังไม่แฉะเท่านี้

อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ทำงาน
ก็ไม่ถึงกับเฟรชมากเท่ากับปั่นจักรยานนะ
(แต่ง่วงเหมือนกัน อิอิ) แอบหลับไปแป๊บ

คิดว่าต่อๆ ไป คงดีขึ้น คือการวิ่งนะครับ
หัวเข่านั่นช่างมันเถอะ ถ้าไม่ไหวก็เดินเร็ว เดินช้า เอาได้
ไม่มีหยุดเลิกกลางคันหรอก

เพราะมันสนุกว่ะ

พ.ค. 58

มาวิ่ง สลับเดินกัน

28.5.58

I RUN : เมื่อฉันวิ่ง 2015






ใจไม่เคยคิดอยากจะวิ่งเลยนะครับ
คือ วิ่งได้นะ เป็นปกติอยู่แล้วเวลา รีบ (ไล่จับลูก)
หรือ วิ่งไปไหนๆ อะไรงี้

แต่วิ่งแบบ จริงจัง ดูลักษณะเท้า เพื่อเลือกรองเท้า
ดูประเภทการวิ่ง ลักษณะการวิ่ง แบบนี้เนี่ย
ก็เพิ่งคิดเมื่ออาทิตย์ก่อน...


.... . .. .. กู อยาก วิ่ง ... . .. ... . .


จบ

















ล้อเล่นน่ะ
จริงๆ ก็คือ อยู่ดีๆ มันก็อยากวิ่งขึ้นมา
แบบไม่มีเหตุผลครับ หลายครั้งคนเรามักหาเหตุผล
เข้ามาซัพพอร์ทการกระทำนะ

แต่ครั้งนี้ไม่มี...ไม่สิ มีแหละ
ก็ ไม่มีเหตุผลนั่นไง ที่เป็นเหตุผล
555+ วะ เข้าท่า

ครับ ต่อไปนี้
ยังไงต่อดีวะ
วิ่งแม่งเลยละกันสัส
ไหนๆ รองเท้ามันก็มารอแล้ว 55

พ.ค. 58

วิ่งสิวะ
ปล. ปั่นจักรยานก็เหมือนกันนะ ก็ไม่เคยจริงจัง ไม่คิดจะปั่นบ้าๆ บอๆ แบบนี้
พอได้ปั่น เริ่มสนุกละเป็นไงล่ะ ออฟชั่นพรึ่บ กูไปรบได้เลย ทีนี้เรื่องวิ่งมีของอะไรให้กูเล่นมั่งวะเนี่ย

20.5.58

ขนมหวานบ้านคุณหญิง





แทบไม่ได้พูดถึง ขนมหวานที่บ้านเราทำเลยแฮะ 55
ลืมไปซะสนิท ว่าเริ่มจากการที่คุณแม่เลี้ยงลูกอยู่กับบ้าน แล้วใช้เวลาทั้งวันร่วมไปกับการนั่งอ่านเพจ
หรือกลุ่ม การทำขนม จดสูตร ลามไปถึงการทดลองทำ

เริ่มจากทำครองแครงกินเองก่อน ซึ่งก็เป็นโชคอันดีที่เราเจอสูตรขนมอร่อยจากในเพจ
ซึ่งมีผู้กรุณามอบสูตรไว้ให้เป็นสาธารณะ (กราบบ) ต่อมาเราตระหนักว่า การทำครองแครงนั้น
มันใช้เวลานานมากกกก ก กก กกกกกกก

ก็เลยมองหาขนม (ไทย) ประเภทใหม่ในการทดลอง
ได้มาเป็น ขนมชั้น ขนมฟักทอง ขนมกล้วย และขนมแครอท (อันนี้คิดลองทำกันเอง)
บวกกับการลองทำเบเกอรี่เบื้องต้นอย่าง เค้กหน้านิ่ม ทั้งรสส้มและชอคโกแลต

นี่ยังไม่รวมวุ้นไข่ ซึ่งขนมประเภทนี้ใช้เวลาสั้นกว่าครองแครงมากมายครับ
แต่ก็ยังเหมือนเดิมคือ สูตรที่ได้มาอร่อยมากกกกกกกกกก (กราบบบบ อีกที)
บางอย่างเราก็ปรับ เปลี่ยน ปรุง ใหม่จากสูตรที่ได้มานะครับ เพื่อให้มัน หวานมาก หวานน้อย เข้มข้นมาก หรือน้อยลง ตามความชอบของเรา

ทำไปเรื่อยจนมีออเดอร์มาทีละอย่างสองอย่าง
ล่าสุดเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา หลังจากเราโพสต์ผลงานการทำขนมอย่างต่อเนื่อง
ก็มีลูกค้าสั่งขนม 1200 กว่าชิ้น

ดีใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แน่นอนว่าได้ตังค์เยอะครับ ดีใจแหง๋ๆ อยู่แล้วแหละ
แต่อีกใจนึงก็คือ เราได้ทำขนมดีๆ ให้คนอื่นได้กิน แล้วเขาชอบ
ฟีดแบ็คกลับมาดี ชื่นชม และนิยมเรา

นี่คือที่ดีใจมากกว่าการได้เงินครับ (หน้าบานนั่นแหละ)

ต่อๆ ไปเราเองก็ยังไม่รู้ว่า จะมีคนออเดอร์ #ขนมของหวานบ้านคุณหญิง อย่างต่อเนื่องแค่ไหน
จะมาก หรือ น้อย เราก็ไม่ได้หวังอะไรมากครับ แค่มีคนกิน แล้วยิ้ม ชม นิยมเรา
รักขนมหวานเหมือนบ้านเรา

แค่นี้ก็ดีใจตายแล้ว

วี๊ดดดดดดด

พ.ค.58 #ขนมหวานบ้านคุณหญิง