ใกล้วันคริสมาสต์แล้ว มหาวิทยาลัยจัดงานวันที่ 24 ธ.ค. 53 เนื่องจากวันที่ 25 ซึ่งเป็นวันคริสมาสจริงๆ ดันตรงกับวันเสาร์ครับ ขืนจัดวันนั้นสงสัยได้ร่วมงานกับนกพิราบเป็นแน่แท้
หนึ่งประเพณีของที่ทำงานผม คือการมอบของขวัญให้กัน (ที่ไหนก็มีล่ะมั้ง) เดือนสุดท้ายของปีจะเป็นอะไรที่อิ่มหมีมากๆ ขนมเต็มห้องไปหมด เลือกกินกันไม่ถูก รวมไปถึงของขวัญชิ้นเล็กๆ จากอาจารย์ที่มาใช้ (งาน)บริการของออฟฟิศเรา ส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกแก้วน้ำ ปากกา หรือสมุดจดจากใน bookstore นั่นล่ะครับ ซึ่งแน่นอน ผมเป็นคนออกแบบเกือบทั้งนั้น - -''
ซานตาคลอสของออฟฟิศผม ผ่านมาข้ามาในห้องคนแล้วคนเล่า หยิบของติดมือมาคนละชิ้นสองชิ้น เรียกว่าถ้าผมยังเป็นเด็กอายุซัก 10 ขวบล่ะก็ ยิ้มกันแก้มแหกทีเดียวครับ ที่นี่เป็นแบบนี้ ของเหลือเฟือจนบางครั้งต้องบอกอาจารย์ด้วยความเกรงใจ ว่าไม่เป็นไรครับ ขอบคุณมาก แค่อาจารย์ยิ้มให้ผมก็พอแล้ว
แต่บางที่ คำว่าของขวัญนี่เป็นสิ่งที่แปลกปลอมสำหรับชีวิตมากนะครับ เหมือนที่บ้านนาแว อ.ฉวาง เมืองนคร นี่ล่ะครับ กล่องใบโตวางอยู่หน้าห้องถ่ายเอกสาร ถัดไปจากออฟฟิศผมนิดนึง สองวันก่อนเห็นมันเป็นกล่องเปล่าๆ ที่มีกระดาษแปะอยู่ข้างกล่อง ว่ารับบริจาคของที่ไม่ใช้แล้ว หรือยังไม่ได้ใช้ให้กับเด็กๆ ในต.นาแว เพื่อเป็นของขวัญวันเด็กในปีหน้า
มาวันนี้ กล่องใบโตเต็มไปด้วยตุ๊กตาที่ทำเอาผู้ชายแบบผม ต้องอมยิ้ม
แล้วแอบนิยมอยู่ในใจ ถึงจะไม่ใช่ธุระจากเรา แต่ก็น่ายินดีกับเด็กๆ ที่นาแว ด้วย
ว่าปีหน้าจะได้มีของขวัญเหมือนกับคนทางนี้บ้าง
มันเก่าน่ะไม่เท่าไหร่
แต่น้ำใจล้นออกมาข้างนอก
เห็นแล้วชื่นใจแทน
ธันวา 53
เมอรี่ คริสมาส ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น