ฝนตกห่าใหญ่ คิดถึงอะไรกันบ้าง

ฝนตกในกรุงเทพมาสามวันติดละครับ วันแรก แค่ทักทายลงมาเป็นปรอยฝนเล็กๆ แล้วก็จางหายไป วันที่สองนั้นสงสัยได้ฤกษ์งามยามดี เลยขนมาเป็นกระบุง ล่อซะห่าใหญ่ ปิดร้าน 4 ทุ่ม ขี่แมงกะไซค์วิ่งเลียบทางด่วนรามอินทรา-อาจณรงค์ มาได้ซักพัก เม็ดฝนก็สวนมากระแทกหน้าผากดังแปะ แปะ แล้วก็แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ตายล่ะวากู เอาไงดี เห็นปั๊มลางๆ อยู่ข้างหน้าก็เลี้ยวฟ๊าดเข้าไปจอดรถ..รอดแล้วกู ไม่กี่อึดใจฟ้าก็รั่วลงมาพร้อมน้ำฝนอีกหลายห่าใหญ่ ทำเอาปั๊มชุ่มฉ่ำไปในทันที นั่งพักอยู่เป็นเวลานาน นานจนนั่งคิดว่าถ้ากูไม่รีบกลับ หรือไม่ทำอะไรซักอย่าง ได้นอนค้างกับเด็กปั๊มแน่ อย่ากระนั้นเลย เผ่นดีกว่าครับ

ว่าแล้วก็ขึ้นแมงกะไซค์ฝ่าฝนที่ขาดเม็ดลงบ้างออกไปกลางถนน แล้วเข้าทาวน์อินทาวน์ไปโผล่หน้าราม ถนนยังกับทะเลกรุงเทพ ได้ล่องเรือเล่นเป็นระยะๆ หากว่าหมาตัวใดทะลึ่งมาเดินเล่นคงจมน้ำตายริมถนนเป็นแน่แท้ ... ถึงห้องเกือบเที่ยงคืนเข้าให้ เปียกเป็นลูกหมาตกน้ำ ทำธุระเสร็จแล้วก็นอนดีกว่า เช้ามาต้องทำงานอีก จบไปอีกวันสำหรับครั้งที่สองบนถนน ที่ฝนมันตกมาแบบไม่ให้ตั้งตัวแบบนี้

วันที่สาม (เมื่อวาน) เห็นมาแต่ไกลก่อนเปิดร้านว่า วันนี้โดนแน่ ก็เลยเอารถยนต์มาจอดรอสแตนด์บายไว้ กันเหนียวเป็นดีที่สุด แล้วก็เป็นดังคาด ยังไม่ทันจะปิดร้านก่อน 5 ทุ่มเลย ก็เล่นซะ 2 ห่าครึ่ง ทำเอาสายไหมเต็มไปด้วยกบ และอึ่งอ่าง ที่แผดเสียงร้องกันระงม กลับจากร้าน 5 ทุ่มกว่าก็ได้เวลาฝนพรำลงมาตลอดทางครับ แต่ไม่เป็นไร วันนี้ฉันเอารถมีหลังคามาว่ะ ไม่ได้แอ้มพี่หรอกน้องเอ้ย..

ถึงหอเที่ยงคืนครึ่ง น้ำท่วมซอยแม่งซะงั้น เดินลากขาบนน้ำระดับครึ่งฟุตมาจากอีกฝั่ง ตัวไม่เปียกแต่รองเท้าไม่เหลือซาก จนเข้าห้องมานั่งดูทีวีได้ซักพัก คิดอะไรเล่นเพลินๆ ...
...จากบางสะพานน้อย จนมาถึงแปดริ้ว ฝนตกไม่มีหยุดเม็ด
...จากแปดริ้ว ไปจนถึงเขาชะเมา ฝนตกลงมาล้างตั้งแต่หัวถึงหาง เย็นดีจริงๆ
...
ในกทม. ฝนตกมาตั้งห่าใหญ่
คิดถึงฮาร์เลย์ชิบหายเลย

มิถุนายน 2553