กลับมาอัพบล็อคอีกครั้ง หลังจากง่วนอยู่กับภารกิจภาคกลางคืนอันแสนวุ่นวาย ระหว่างนั้นก็มีเรื่องมาให้ปวดกบาลอีก 1 เรื่องใหญ่ นั่นก็คือ เรื่องรถยนต์ที่ตัวเองซื้อมาใช้ในชีวิตประจำวัน (จริงๆ ไม่ได้ใช้ประจำวัน ใช้แค่ประจำเย็นเท่านั้นแหละ) เกจ์วัดความร้อนขึ้นมันซะอย่างนั้นครับ ซึ่งมันก็จะไม่แปลกหรอกถ้าเกิดกับคนปกติทั่วไป แต่นี่มันเกิดกับคนผิดปกติอย่างเรา มันก็เลยเป็นเรื่อง
คือว่าผมใช้รถยนต์มาแล้วเป็นจำนวน 3 คันครับ (ก็เกาสิฮะ) .. รถทุกคันวิ่งดี ช่วงล่างปึ้ก เครื่องเสียงจ๊าบ แอร์เย็นสบาย แต่งตัวสวยงามหมดจด แต่ประทานโทษครับ ทุกคันล้วนแล้วแต่มีเหตุทำให้เกิดภาวะ ความร้อนขึ้นสูง ทั้งในขณะขับขี่และไม่ได้ขับขี่ (คือบางคันสตาร์ทเครื่องทิ้งไว้เฉยๆ ความร้อนแม่งก็ขึ้นซะยังงั้น)
คันแรกก็เกิดจากความสะเพร่าของศูนย์บริการ ที่เปิดฝ่าครอบเครื่องและปิดไม่สนิทจนทำให้ในระยะยาวนั้นเกิดความเสียหายต่อฝาสูบ จนเป็นที่มาของเรื่องที่ว่า คันที่สองนี่ก็เอาตามอย่างมั่งครับ แต่เหตุเกิดแปลกกว่าชาวบ้านหน่อยนึงตรงที่ รุ่นพี่ผมที่เป็นช่าง ฟันธงอาการว่ามันเกิดจากเซนเซอร์ความร้อนของรถเพี้ยนแน่นอน...แต่ช่างเถอะ กูขายมันไปละ...ส่วนล่าสุดไอ้คันที่สาม เกิดจากท่อน้ำที่อยู่หลังเครื่องยนต์มันรั่วครับ ความร้อนมันก็เลยพุ่งจี๊ดมาจนน่าตกใจ (สำหรับผม)
สามครั้ง สามปี แฮททริกสกอร์เลยกู
ซ่อมได้ ไม่มีปัญหา เปลี่ยนอะไหล่แล้วก็หาย
แต่ประสาทหลอนนี่แก้ยังไงก็ไม่ดีขึ้นนะครับ
โดยเฉาะผมนี่แหละ
มิถุนายน 2553
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น