21.11.57

เลน ที่เป็นไปไม่ได้








ออกจากบ้าน ตี 4.55 มุ่งหน้ามีนบุรีเหมือนเคย
แต่วันนี้ลองเปลี่ยนทางวิ่งจากสุวินทวงศ์ เข้ามาทางร่มเกล้าแทน

เช้าๆ รถเยอะมาก แต่แลกกับอากาศที่เย็นลงก็พอทำใจไหว ปั่นกะย๊องกะแย๊งมาเรื่อยๆ จนถึงไฟแดงใหญ่ ตรง Airport Link ลาดกระบัง ก็ได้เวลาจอดถ่ายรูปซักนิด

รถใน กทม. แม่งขับกันยังกับจรวดติดเทอร์โบครับ
เห็นท่านผู้ว่า กทม ว่าจะออกกฏระหว่างเลนจักรยาน กับ รถใหญ่ ว่าห้ามมาก้าวก่ายกัน
แล้วก็ได้แต่ส่ายหัว

ช้าไปแล้วครับทั่น...

กทม เลยจุดที่จะสร้างเลนจักรยานเพื่อประโยชน์ของคนรักการปั่นซะแล้วแหละ
เพราะคนส่วนใหญ่ที่ปั่นจักรยาน เขาใช้เส้นทางลัดกันเพื่อการเดินทางเกือบทั้งหมด
ยกเว้นก็พวกคนกวาดถนน ยาม หรือแรงงานพม่า ที่ยังคงจำใจต้องใช้เส้นทางหลักร่วมกับรถยนต์

บางทีย้อนศรกันมาเป็นกิโล ก็เพียงเพราะต้องการความปลอดภัยกว่าการเสียเวลาไปยูเทิร์น 8 กิโลข้างหน้า ซึ่งในความเป็นจริงอันโหดร้าย การย้อนศรนี่ล่ะแม่งโคตรอันตราย ... แต่ทำยังไงได้ครับ
ย้อนศร 1 กิโลถึงที่หมาย อาจจะยอมหลีกให้รถเลนปรกติวิ่งไปก่อน ก็ยังดีกว่าท่อไปตั้ง 8 กิโล

โดยที่ไม่รู้ว่า ระหว่างกิโลเมตรที่ 1-8 นั่น กูจะเจอกับรถห่าอะไรบ้าง

ท่านครับ...เลนจักรยานก็สำคัญจริงอยู่
แต่รู้หรือไม่ครับว่า วินัยที่มันขาดหายไปของรถหลายๆ คันนั่นล่ะ
ไม่ได้ทำให้เลนจักรยานที่ท่านกำลังจะสร้าง มีคุณค่า อย่างที่ท่านคิดเลยครับ

ด้วยความเคารพเสมอ

พ.ย. 2557


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น