"ธรรมะสอนเราให้รู้ว่าในฐานะที่เราเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ เราจะอยู่ร่วมกับธรรมชาติได้อย่างไรให้เกิดความสมดุล ...แม้จะไม่ได้คาดหวังถึงสิ่งที่ลูกจะได้รับจากการเข้าวัด แต่เราเชื่อว่า สิ่งแวดล้อมที่ดีย่อมเป็นประโยชน์"
บ้านเราอยู่แปดริ้ว ตอนเป็นเด็ก พ่อและแม่
พาพวกเราทั้ง 3 คนพี่น้อง ไปวัดต้นตาล วัดใกล้บ้าน
ทุกวันสำคัญทางศาสนา
ตระกูลเรานั่งแถวหน้าสุดในศาลาการเปรียญ
เสื่อแถวที่ 1 และ 2 ใต้โต๊ะเทศธรรมาสน์ คือพื้นที่เล็กๆ ของครอบครัว
เป็นที่พบปะ ตา ยาย ลุง ป้า น้า อา และพี่ น้องทุกคน
ในระหว่างที่พระกำลังสวดมนต์ ใต้ศาลาวัดเป็นที่วิ่งเล่นของเรา
ริมคลองท่าไข่เป็นร้านก๋วยเตี๋ยว
และที่จอดเรือนับสิบลำของชาวบ้านละแวกใกล้ๆ
เป็นอย่างนี้ประจำทุกครั้งไป จนกลายเป็นความเคยชินในการใช้ชีวิตที่วัดตอนเช้า
แค่เพียงราวๆ 3 ชั่วโมงเท่านั้น
แต่มันอุ่นหัวใจโดยที่เราไม่รู้ตัว
ภาพทั้งหมดไม่เคยจางหายไปจากความทรงจำ
ถึงแม้บุคคลอันเป็นที่รักจะลาจากกันไปตามเวลา
ถึงแม้บุคคลอันเป็นที่รักจะลาจากกันไปตามเวลา
ผ่านมา 37 ปี ถึงเวลาของเราที่จะทำตามหน้าที่ของพ่อและแม่ที่เคยทำให้
ในความหมายของลูกตัวเอง อยากให้ยายมาเห็นจัง
ว่าเราก็ทำหน้าที่แบบที่พ่อเคยทำได้เช่นกัน
พ.ย.57
ธรรมะ คือ ธรรมชาติ เด็กก็เช่นกัน เรามีสิทธิในการเลี้ยงเขา ลองสอนให้ลูกอยู่กับธรรมชาติดูซักหน่อย แล้วค่อยให้เขาอยู่กับโลกอันทันสมัยเมื่อถึงเวลาอันสมควร...ก็จะดีครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น