หารอบขาของตัวเองให้เจอ

เสาร์ อาทิตย์ ที่ผ่านมา ปั่นไปแถวๆ ลำลูกกา หทัยราษฏร์ คลอง 9 ใกล้ๆ เหมือนเดิมนั่นล่ะครับ

ที่เห็นได้ชัดก็คือ ตอนนี้ไม่ต้องฟรีขาทิ้งบ่อยเหมือนแรกๆ แต่สามารถควงขายาวและนานได้จนเกือบจบการปั่น (ที่ไม่จบเพราะส่วนใหญ่มัวแต่จอดถ่ายรูป) อิอิ

วิถีการปั่นของผมมันมักไม่ค่อยจริงจัง คือปั่นไปเรื่อย 

คิดจะจอดก็จอดเลย (ถ้ามาคนเดียวนะ) แต่ต่อไปอาจจะลองขยับไปกลับ แบบ 90-100 โลดูมั่ง

ไม่ได้หวัง Audax อะไรนั่นหรอก เพราะดูแล้วมันไม่ใช่ทางสำหรับเราแน่ๆ

จะว่าไปแล้ว เราเจอธรรมชาติของรอบขา ในการปั่นจักรยานของตัวเองแล้วนะ

คือปั่นไปซักที่นึงที่อยากไป ไม่รู้ระยะแน่ชัดด้วย เพราะไม่มีไมล์ 

ดูคร่าวๆ จาก Google Map เอา (... ฮ่า)

แล้วก็ออกจากบ้านให้เช้าที่สุดครับเท่าที่จะตื่นได้ถ้าไม่ขี้เกียจ (นี่ล่ะที่แม่งยากกว่าปั่นอีก)

เคยลองเข้ากลุ่มปั่นกับคนเยอะๆ แต่ก็ไปไม่ตลอดรอดฝั่งซักที 

คือแบบ เวลาเราปั่นผ่านที่ๆ นึงแล้วเจอ Location สวยๆ

เรามักจะ เห้ยย กูอยากจอดว่ะ ... แต่เกาะกลุ่มปั่นมันจอดไม่ได้ เพราะเขาไม่จอดด้วย  555555

ก็เลยแห้วภาพตรงนั้นไป  แล้วก็มานั่งเสียดาย

มันติดมาจากสมัยที่ขี่ HD กับขับเต่า คือมักจะไปคนเดียว

แล้วก็จอดตามรายทางเพื่อเก็บภาพไปด้วย ซึ่งกว่าจะถึงบ้านแม่งกินเวลาเป็นวัน

(ความคิดผมนะ) มันเป็นบันทึกส่วนตัวที่เมื่อไหร่เรากลับมาเปิดดู 

มักจะมีความสุขและยังคงได้กลิ่นท้องนา ป่า หรือเขา เหล่านั้นอยู่ตลอดเวลา 

กลิ่นมันหอมน่ะ ยกเว้นทะเลนะ ซึ่งไม่ชอบไป แม่งร้อน

ลองปั่นอยู่สองสามครั้ง ก็ตัดสินใจ ไม่เอาดีกว่าครับ ผมไม่อยากเป็นภาระใครด้วยเรื่องสาระเล็กน้อยของผม เลยออกปั่นคนเดียวถ้าเป็นไปได้ หรือไม่ก็มีแค่ 2-3 คันซึ่งเป็นเพื่อนที่เรายุให้ซื้อจักรยาน 

อันนี้เราแกมบังคับ เพราะเพื่อนมันก็ลงความเห็นเหมือนกับเราว่า ... เออ สวยจริง 

หวังจะไป Audax ซักครั้งไหม ?

ก็น่าลองนะครับ เพราะจริงๆ เขาก็ไม่ได้บังคับอะไรมากมาย

เพียงแค่ ไปให้ถึง ในเวลาที่เขาแจงมาให้ (ซึ่งแน่นอนว่ากูทำไม่ได้ตามเวลาแน่ๆ)

เผลอๆ แม่งมีค้างคืน

แต่รูปวิวข้างทางนี่น่าจะได้เพียบแน่ครับ 

ซึ่งก็น่าสนใจนะ น่าจะมีแข่งถ่ายรูปเก็บภาพตามรายทางมั่ง

กูชนะแน่ มั่นใจ

พ.ย. 57

ปล.เราจะค่อยๆ กระดื้บๆๆ พิชิต 100 กิโลเมตรแรก แบบตะคริวไม่แดกลงให้จงได้ หึๆๆๆๆ
ปลล. เอ้อ ใส่ปีผิดเป็น 2013 เว้ย สาดด 5555