27.8.57

ในวันที่พอดีป่วย





นอนหลับข้ามคืน ตื่นมาทำงาน นึกเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นสมัยเมื่อตอนที่เรายังเด็กแค่ไม่กี่ขวบ นั่งอยู่บนตักยาย มือหนึ่งเอื้อมคว้าเอาหม้อแก้งส้มทั้งหม้อร้อนๆ ราดตัวเอง ตั้งแต่ต้นขาซ้ายยาวไปจนถึงปลายตีน กระเด็นแถมให้ยายไปด้วยอีกนิดหน่อย

เล่นเอาทั้งยาย พ่อ และแม่ และทุกคนในบ้าน เวลานั้น กินไม่ได้ นอนไม่หลับกันไปนาน เพราะอาการปวดแสบปวดร้อนของลูกตัวเอง

พ่อกับแม่เคยบอก มันทรมานมากที่ได้เห็นลูกตัวเองร้องระงมอยู่แบบนั้น ได้แต่อุ้มปลอบทั้งคืน ยายเองก็รู้สึกแย่ไม่ใช่น้อย กับการไม่ระวังหลานรัก (ก็มึงซนซะอย่างนั้น)

37 ปี ผ่านมา แผลเป็นที่ขาข้างซ้ายเริ่มจางหายไปแล้วตามวัย แต่ความรู้สึกเป็นห่วง จากยาย พ่อ และแม่ สีหน้า แววตา ในวันนั้น แม่งโคตรแจ่มชัดในวันที่เรามีลูกเป็นของตัวเอง 

- ขอบคุณคำเตือนดีๆ จากพ่อแม่ เพื่อนพ้องและภรรยาที่รัก ในยามที่เราอารมณ์ที่ขุ่นมัวเป็นอย่างมาก 
- ขอบคุณสีหน้า แววตา ของลูกชาย ที่ร้องไห้ให้พ่อมันเห็น เพื่อสอนให้พ่อมัน "อดทน" ให้เป็น เหมือนที่ลูกกำลังอดทนอยู่

สิงหา 57

มีลูกแล้วสนุกนะครับ ใครยังไม่มี เรียนเชิญให้รีบๆ มี 
ความทุกข์เป็นเรื่องเล็กน้อย ถ้าเอาสติมาอยู่กับตัวได้ - พระคุ้มครองทุกท่านครับ
คุ้มครองไอ้กะทิด้วยเช่นกันนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น