เสาร์อาทิตย์ผ่านไป กับการเลี้ยงลูก
เพราะครัว #ขนมหวานบ้านคุณหญิง เปิด (จะใส่ # ทำไม)
เลยต้องพาลูกไปแตะขอบฟ้าสองวัน
เช้ามืดแอบไปวิ่ง 14 กม. กลับมาพาลูกไปข้างนอก
เราไปเสถียรธรรมสถาน ช่วงสิบโมงนิดๆ ของวันเสาร์
อยู่ที่นั่นราวสองชั่วโมงกว่า คนมากมาย มารู้อีกวัน
หลังจากขับรถผ่านว่า - ครบ 30 ปีเสถียรธรรมถาน
อ่อ..
ถึงว่าคนเยอะ มีทั้งทีวี สื่อมวลชน คนชุดขาว ฯลฯ
ลูกเด็กเล็กแดง อยู่กันเต็มลาน
เราบอกลูกว่า
...วันนี้คนเยอะ เสียงจะดังกว่าปกติที่เราเคยมากันนะ (ลูกพยักหน้า)
...มันจะวุ่นวายหน่อย - แต่ถ้าเราเงียบ และอยู่เฉยๆ ซะ
เสียงและความวุ่นวาย ก็จะหายไป 2 คน น่าจะดีกว่าเนอะ
(ลูกพยักหน้าอีกที) แล้วก็เดินเก็บใบไม้ ดอกไม้ โยนลงน้ำเล่นพลาง
ปากก็งับข้าวไปพลาง จนเกลี้ยง
ตาเรานั่งดู หูก็นั่งฟังเสียงพิธีกร กล่าว (อะไรซักอย่าง)
เกี่ยวกับการบริจาคเงิน (เข้าที่ไหนไม่รู้ล่ะ มัวแต่ดูลูก)
หลังจากจบในแต่ละลำดับผู้บริจาก คนในลานแสดงธรรมทั้งหมดนั้นก็...
สาาาาาาาา
ทุ.....
(เหมือนธรรมกายว่ะ)
นี่เรานึกในใจ
แต่คงไม่หรอกมั้ง
(ระหว่างนั้นลูกก็เดินเล่น)
27 ล้านค่ะ
สาาาาาาา
ทุ....
...
ได้ฟังจนมาถึงสามสี่คนสุดท้ายก็จบพิธีการ
หลักล้านทั้งนั้น...
โอเค..ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง
แต่จะเป็นอะไรก็ช่างเถอะ นั่นอยู่ที่เขา ส่วนเรื่องของเรามีแค่
ข้าวลูกหมดกล่องแล้ว วันนี้อากาศดี ฝนตกก่อนหน้าเรามา
ต้นไม้ใบหญ้า บนบก ในน้ำ สดชื่น สดใส
เราบอกลูกว่า ได้เวลากลับแล้ว เดี๋ยวเราคงต้องไปอาบน้ำ นอนกันละ
ลูกพยักหน้า วางใบไม้ ดอกไม้ในมือ แล้วก็วิ่งนำหน้า
สองคนพ่อลูกเดินออกจากที่นั่นเงียบๆ
ขึ้นรถของเรา สีส้มคันเดิม
คุยกันเรื่องปลาดุกตัวเดิมตลอดทาง
จนกลับถึงบ้านแล้วลูกก็หลับไป
มิ.ย.59
ผมแค่รู้สึกนะว่ามันคล้าย
แต่ว่า ใช่หรือเปล่า ไม่ได้สนใจมากเท่ากับ
ต้นไม้ ใบไม้ น้ำ ปลา ต่างๆ ในนั้น
ที่ลูกชอบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น