ทุกวันหลังจากส่งหญิงกลับบ้าน ผ่านทางเดิม ผมคอยตามถ่ายลุงคนนี้มาหลายอาทิตย์แล้ว ชีวิตประจำวันยามค่ำคืนของแก มักจะวนเวียนอยู่แถวตลาดหัวตะเข้และละแวกใกล้เคียง บางครั้งก็เดินอยู่หน้าธนาคารกสิกรไทยฝั่งตรงข้ามบ้าง บางทีก็เห็นแก แก้ผ้าอยู่เกาะกลางถนน (ตอนนั้นผมแค่เหลือบมองเฉยๆ นะ -'-) บางวัน ผมก็ไม่เจอแกนอนตรงที่เดิม
หลายคำถามผุดขึ้นในหัว หมือนกับคนอื่นๆ ที่มองดูคนสติไม่สมประกอบ ทำกิจวัตรส่วนตัว หรือปล่อยใจ (และกาย) ให้เปลือยเปล่า ล่องลอยอย่างไร้ความรู้สึก หลายคำตอบจากคนที่เคยสงสัย รวมทั้งผมเอง คงเป็นคำตอบเดียวกัน นั่นก็คือ คนบ้าไม่ได้คิดอะไรหรอก...
อย่างไรก็ตาม คงไม่มีคำยืนยันจากปากเจ้าตัวเป็นแน่
ว่าก่อนที่จะทำ และเมื่อได้ทำไปแล้ว
ได้ฉุกคิด หรือว่า
ว่างเปล่า...
แต่สิ่งนึงที่ผมได้ จากการเฝ้ารอถ่ายรูปตาลุงคนนี้มาหลายอาทิตย์ คือ อย่างน้อยผมก็ยังมีครอบครัวให้ได้กลับไปหา มีที่ซุกหัวนอนอุ่นๆ มีรถให้ขี่ และมีข้าวดีๆ ให้กิน ถึงมันจะไม่มากมาย แต่ก็มากกว่าอีกหลายๆ คน — เรามีเหลือเฟือครับ
ว่าก่อนที่จะทำ และเมื่อได้ทำไปแล้ว
ได้ฉุกคิด หรือว่า
ว่างเปล่า...
แต่สิ่งนึงที่ผมได้ จากการเฝ้ารอถ่ายรูปตาลุงคนนี้มาหลายอาทิตย์ คือ อย่างน้อยผมก็ยังมีครอบครัวให้ได้กลับไปหา มีที่ซุกหัวนอนอุ่นๆ มีรถให้ขี่ และมีข้าวดีๆ ให้กิน ถึงมันจะไม่มากมาย แต่ก็มากกว่าอีกหลายๆ คน — เรามีเหลือเฟือครับ
กค. 55
ลาดกระบัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น