29.10.52

มีความสุขดี...ที่มองไม่ค่อยเห็นทาง

ถ่ายเก็บไว้ตอนขึ้นเขาใหญ่จากทางปากช่อง เมื่อหลังวันหยุดปิยะมหาราชผ่านไปหนึ่งวัน ตื่นแต่เช้าหลังจากที่กระดกเหล้าเข้าไปจนตีหนึ่งของคืนวันที่ 23 กับเพื่อนอีก 3-4 คน ตามปรกติแล้วคงนอนรอตะวันตั้งฉากกับหลังคาบ้านแล้วถึงค่อยตื่น แต่นี้คงเป็นเพราะเขาใหญ่ที่ไปเมื่อไหร่ก็ไม่เคยเบื่อ ถึงทำให้เรากระดกตูดตื่นขึ้นมาแหกขี้ตาแต่เช้าได้

ได้ดีและได้เห็นหมอกบนภูเขาที่เช้าวันนั้นยังไร้ซึ่งผู้คนจอแจ คงมีแต่เสียงกระหึ่มของเครื่องยนต์ harley davidson dyna super glide ของเราที่กระหึ่มอยู่เพียงคันเดียว หมอกลงจัดจนพื้นถนนเปียกไปด้วยน้ำ ทางข้างหน้ามองแทบไม่เห็นเส้นแบ่งถนน แต่ด้วยเป็นเรา เลยไม่คิดที่จะหันหลังกลับหรือจอดรอให้ฟ้าสว่างมากกว่านี้

เมื่อวานได้คุยกับพ่อและได้เล่าเรื่องราวให้กับท่านฟัง ว่าปีนี้มีอะไรที่เกิดกับเราบ้าง เล่าความคิดของเราให้พ่อฟังว่าเราคิดอย่างไรในเรื่องของการดำเนินชีวิตต่อไปในแบบของเรา พ่อเข้าใจดี แต่ยังคงมีคำทักท้วงและให้กลับไปคิดในแบบฉบับของพ่อที่ว่าน่าจะดี และน่าจะทำให้ชีวิตดำเนินไปได้อย่างราบและเรียบ แต่เราก็ยังเป็นเราอยู่วันยังค่ำ

คือมีความสุขดีที่มองไม่ค่อยเห็นทาง...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น