บ า ง ค รั้ ง ... มี เ พี ย ง เ ร า ที่ เ ข้ า ใ จ

ย่างเข้าเดือนตุลาคมมาได้อาทิตย์กว่าๆ ฟ้าและฝนยังคงทำหน้าที่ ที่เหมือนจะเกินฤดูกาลไปซักนิด ฝนยังคงตกแบบไม่ลืมหูลืมตาแบบชนิดที่ว่า ปีหน้าไม่รู้ว่ามันจะยังคงตกได้หนักเท่านี้อีกหรือเปล่า อาทิตย์ที่ผ่านมาได้ไปเที่ยวปากช่องกับเพื่อนๆ ที่ขี่ Harley ด้วยกัน ทั้งจากกรุงเทพ ระยอง จันทบุรี ตราด ร่วมๆ 30 คัน (ความจริงไม่ได้แบ่งแยก แค่ส่วนใหญ่คนที่มาเสือกมีแต่ harley) -_-'

เป็นการนัดกันขี่เที่ยวตามประสาคนอยากขี่รถ ไม่มีเหตุผลอื่นนอกจากความอยากขี่ อยากไปกับเพื่อนและคนที่คุยภาษาเดียวกัน ถึงแม้คนอื่นจะมองว่า พวกนี้มันบ้า ขี้แอ๊ก ร้อนก็ร้อน ฝนก็ตก ฝนตกมันก็ยังขี่กันได้ไม่ยอมหยุด รถมีขับสบายๆ ก็ไม่เอา...เปล่าประโยชน์ที่จะอธิบายว่าเพราะอะไร หากคนเหล่านั้นไม่เข้าใจความเป็นเรา และความคิดของเราจริงๆ

หากสงสัยว่า

ขี่รถตากฝนมันสนุกตรงไหน?
ขี่รถตากแดดมันสนุกตรงไหน?
มันก็เปล่าประโยชน์ที่จะอธิบายว่าเพราะอะไร?

แต่หากจะย้อนถามกลับไปว่า ทำตามใจตัวเองมันผิดตรงไหน?
มันก็เปล่าประโยชน์ที่จะฟังคำอธิบายว่าเพราะอะไร? อีกเช่นกัน
เพราะบางครั้งก็มีเพียงเราที่เข้าใจ

ปากช่อง
4 ตุลาคม 2552