…เราพูดกับแม่เมื่อเช้าว่างี้
หลังจากที่พี่สาว ที่โทรมาก่อนหน้าตอนเช้าาาาาา เราคุยกันถึงผลตรวจ
แล้วมันก็ร้องเว้ย ตกใจ กับการ .. คาดการตาย ล่วงหน้าของเราและแม่ไว้
(ตั้งนานแล้วโว้ย) … แต่พี่สาวอะ ไมเกรนจะแดก ยังทำใจไม่ได้ 555
______แปลกเหรอวะ 55555 ไม่แปลกทั้งสองอย่าง
คือแม่กะเราคุยเรื่องตายกันแบบนี้
ซะจนเป็นเรื่องธรรมดามากแล้ว บางทีก็ถาม … จะตายละเหรอ (ละก็โดนด่ากลับ)
เราเดาความคิดของกันและกันออก
คือมัรตรงกันแบบไม่ได้นัด _ ช่างแม่ง_แม่บอก
มันจะเป็นอะไรก็ต้องอยู่กับมัน
ทุกอย่างที่ผ่านมาจนถึงวันนี้มันเกินจะคุ้ม
แม่ผ่านโรคที่หนักแสนสาหัสก็เคยมาแล้ว
จะมีโรคหรือความเจ็บป่วยอะไร
ที่มันอะไรหนักไปกว่า การนั่งเฉยๆ แล้ว หายใจไม่ได้วะ....
...ใช่มะ...
เราพูดกับแม่
แม่ก็ เออ กะเรา กลับมาแบบนี้
ก็จริงอะ โรคที่แม่เจอกับที่เราเคยเห็น ทรมานสัด
นี่กะอีแค่มะเร็ง อีกโรค.....
แล้วไงวะ
13_01_65
ปล.ตกลงกับแม่ไปว่า รอบนี้ แม่ตัดสินใจได้เลย
ว่าจะเอาแบบไหน แกก็พยักหน้า แล้วก็บอกแล้วว่า
ถ้าลำบาก ทำแล้วไม่ได้ผลเกิน 50% ก็ __ ช่างแม่ง
55555 นี่แม่เราตัวจริงไม่ผิดเลย
สวัสดีครับพี่โก้ ผมชายคลองจากกระจู๋ฟอนต์นะครับ ถ้าจำได้ผมก็ดีใจ ถ้าจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไรครับ
ตอบลบอยู่ๆ ก็คิดถึงพี่ขึ้นมา แต่ไม่รู้จะติดต่อยังไง ที่ฟอนต์พี่ก็ไม่ได้เข้าไปคอมเม้นต์ ผมเลยนึกออกว่าที่เคยเขียนบล็อกอยู่ พยายามค้นหาจนได้เจอจนได้ ไม่นึกเลยว่าพี่จะยังคงอัพเดตความเป็นไปของชีวิต บนเทคโนโลยีที่พ่ายแพ้ต่อ ยูทูป หรือ ติ๊กตอก
ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ เรื่องของคุณแม่พี่โก้ ผมก็อยากให้กำลังใจ ส่งกำลังใจ อะไรที่เกิดขึ้นขอให้มีกำลังใจอย่างที่คุณแม่พี่มี ผมขออวยพรให้มันผ่านไปได้ด้วยดีครับ และขอให้พี่โก้มีสุขภาพดีนะครับ
ปล. ถ้าจำชายคลองไม่ได้ ก็นึกถึงไอ้แว่นหน้าเนิร์ดๆ ที่วันนัดมีตติ้งคาราโอเกะกันแถวๆ เกษตรนวมินทร์ คนที่ขอลูบๆ คลำๆ ปืนพี่ไงครับ ^_^" ... ปืนบีบีกัน ยาว เอ็ม 4 ครับ