เราไม่เคยเชื่อเรื่อง ปาฏิหาริย์ เลยนะ
ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาละ
....จนวันนึงมีลูก
ปาฏิหาริย์แรกคือเขาเกิดมา
สอนให้เรา รู้จักผ่อนตน
ละ วาง ทิ้ง อะไรที่รกและรักไปบ้าง
รู้จักยอม ถอย เบา หนักบ้าง
ในบางครั้ง ชีวิตต้องมีการผ่อนปรน
ผ่านมา 6 ปีของลูกและเรา
ปาฏิหาริย์ที่สองก็มาแบบไม่เคยคิดไว้
จากผู้มีพระคุณ ที่ให้โอกาส
ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันจนถึงวันนี้
บันทึกก็เป็นเพียงแค่
การพิมพ์ไว้เพื่อย้อนกลับมาอ่าน
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับบ้านเราเมื่อวาน
คงจำไม่มีวันลืม
ขอบพระคุณพี่ๆ ทั้งสองครับ
ที่สอนคำว่า "โอกาส" กับครอบครัวผม
ก.พ.63
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น