23.12.52

ปีใหม่...ทำอะไรให้ตัวเอง?

ที่เห็นนี่ไม่ใช่เครื่องมือขุดถนนนะครับ แต่มันคือเครื่องมือทำฟัน...ย้ำว่าเครื่องมือทำฟันจริงๆ ซึ่งถ้าดูกันแบบผิวเผินแล้ว หน้าตามันกระเดียดไปทางเครื่องประหารชีวิตเสียมากกว่า -_-' เรื่องมีอยู่ว่าในช่องปากของผมมี หินปูน ค่อนข้างเยอะ (ที่จริงต้องใช้คำว่า โคตรเยอะ ถึงจะถูก) สะสมและหมักหมมด้วยความขี้เกียจที่จะเดินทางไปร้านทำฟัน เพื่อให้หมอแงะปากมาเป็นเวลานานนับสิบปี จริงๆ นะ... สิบปี!!! มันก็เลยส่งผลทำให้เหงือกและฟันของผม อุดมไปด้วยหินปูนและจุลินทรีย์ ที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายกูเลย

จนถึงเวลาที่ทนไม่ได้ (หมายถึงคนใกล้ตัว) เขาทนไม่ไหว ก็เลยไล่ให้ไปกำจัดหินปูนอันน่ารังเกียจนี้ทิ้งไปซะโดยด่วน (นะโว้ย) ผมก็เลยจำต้องก้มหน้าก้มตา เดินดุ่ยๆ เข้าแดนประหารไปเมื่อวานครับ ส่วนเรื่องราวอันสยดสยองภายในคลีนิคของคุณหมอแว่นแสนน่ารัก กับเครื่องมือทุกชนิดที่เอามาถ่างและแงะปากผมในระยะเวลาหนึ่งชั่วโมงนั้น อย่าไปพูดถึง ขออนุญาตละไว้ในที่นี้แล้วกันนะครับ เพราะว่ายังเสียวว่าบกับเสียงของเครื่องขูดหินปูนอยู่ที่มันวิ่งเล่นอยู่ในปากของผมไม่หาย

เอ้า..แต่ผลที่ได้ออกมา เป็นที่น่าพอใจสำหรับทุกฝ่ายยิ่งนัก รวมทั้งตัวผมเองด้วย สุขภาพปากถูกขุดขึ้นมาจากหลุม รดน้ำแล้วพรวนดินใหม่ สวยงามชวนมองเสียจริงๆ ขอบคุณทุกฝ่ายที่ให้การสนับสนุนและเป็นห่วงในสุขภาพช่องปากของผมเป็นอย่างมากครับ ปุ๋ยดีใจจริงๆ ฮ่ะที่มีวันนี้

นี่ก็ใกล้ปีใหม่แล้ว เลือกทำอะไรให้ตัวเองกันมั่งหรือยัง? หากว่ายัง
ก็เลือกทำอะไรให้คนอื่นไปก่อนละกัน เพื่อคนที่เรารักและรักเรา
แล้วก็ เพื่อสุขภาพช่องปากอันดีของเราด้วยนะจ๊ะ

ปล. วันที่ 5 ธันวา มีนัดกับหมอด้วยล่ะ แต่ไม่ได้นัดกินข้าวนะ นัดไปอุดฟัน -_-''
ปลล. นี่ถ้าไม่มีคนไล่ไปทำ ผมก็ไม่ไปหรอกครับ ยอมตายดีกว่าไปหาหมอฟัน -_-'''''
ปลลล. ผู้ช่วยพยาบาลทักผมตอนจ่ายเงินว่า ทางร้านรอพี่อยู่คนเดียวนี่ล่ะค่ะ เพราะว่าครอบครัวพี่เขามาทำกันหมดแล้ว เหลือก็แต่พี่นั่นแหล่ะยังไม่มาซักที วันนี้ดีใจจริงๆ ที่เจอตัวเป็นๆ ... (จะปลื้มดีมั้ยวะกู) -_-''''

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น