ขอให้โก้ได้โชว์แอ๊กบ้าง...

สวัสดีเดือนพฤษภา หน้าฝนกระหน่ำครับ ก่อนฝนพรำลงมาอย่างไม่บอกกล่าว ผมได้บอกลา Chevrolet Colorado ไปเมื่อปลายเดือนเมษา ในราคาที่คนหลายคนถึงกับร้องว่า "แสรดดดดด" คือโดนด่าน่ะครับว่า ทำไมมึงไม่เอากำไรจากการขายรถของมึงบ้าง ทั้งๆ ที่มันสามารถขายได้ราคาเยอะกว่าที่ผมเป็นคนตั้งได้มากกว่านี้ เหตุผลน่ะเหรอครับจะสำคัญเท่า "กูอยากขาย" อิอิ คือขับโคโลราโด้มา 4 ปีแล้วน่ะครับ ไปเที่ยวทุกที่ขี้ทุกดอยมาก็เยอะ มันถึงจุดอิ่มตัวแล้วน่ะครับ (ไม่ได้หมายถึงขี้จนหมดไส้นะ)

พูดกันตรงๆ หรือเว้ากันซื่อๆ เลยก็ได้ครับว่า ให้กูได้แอ๊กบ้างเถ้ออออออออออออออออ ก็เลยไปตระเวนหารถเก๋งในระดับ เซเนอดีน ซีดาน มาไว้ในครอบครองครับ แล้วก็ได้ไอ้เนี่ยมาคันนึง เป็น Nissan Cefiro รุ่น A32 ปี 2001 รุ่นท้ายแยก (ไฟท้ายมันแยกคนละข้างน่ะครับ) ในราคาที่ เอ้อ พอไหวว่ะ พอไหวในที่นี้คือ ส่งงวดต่อได้ โดยไม่น่าจะกระทบกระเทือนการใช้เงินในชีวิตประจำวันของผม (แค่สั่นนิดๆ)

ได้มาในครอบครองแล้วก็ทำตามสัญญาหัวใจครับ (สันดานนั่นล่ะ) คือจับมันแต่งซะ หึหึ ด้วยการใส่แม็กซ์ขอบ 18" รัดด้วยยาง Yokohama ขนาด 225/40/18 พร้อมชุดสปริงโหลดของ H&R เพื่อที่จะให้มันเตี้ยกว่าของเดิมลงมา 1.5" เป็นอันเสร็จภาระกิจสร้างหนี้ชิ้นแรกของผม พร้อมกับเงินอีกก้อนนึง

เสียเงิน แต่ได้แอ๊กสมใจครับ เพราะตอนขับเข้าบ้านนี่ หมาหอนกันเกรียว ผลัดกันมาเยี่ยวรถล้อกันครบทุกข้าง แต่เอาเถอะ เบื่อกระบะแล้ว ขอขี่รถเก๋งบ้างจะเป็นไร คนเรา อย่างน้อยๆ มันก็ต้องขอให้ได้แอ๊กบ้าง ถึงจะไม่มาก ได้แค่นี้ก็ยังดีวะ แสรดดดดด