แม่ยังคงเป็นตราชั่งให้เราเสมอ
แกมักจะอยู่ตรงกลาง ไม่เอียงไปทางใดเลย
เพราะแกอยากให้เข้าใจว่า
ชีวิตก็เป็นแบบนี้
หลายครั้งที่อยากหาทางออกให้กับความคิด
มักโทรไปหาแม่ - เพราะแกอยู่ตรงกลางเสมอ
เหมือนตราชั่ง ที่คอยดึงให้เรากลับมาเข้าทาง
ในที่ๆ มันควรอยู่ เมื่อครู่นี้แม่สอนเรื่อง
• รอยตะปู •
เด็กน้อยคนหนึ่งเป็นเด็กอารมณ์ไม่ค่อยจะดี
พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขา 1 ถุง และบอกเขาว่า
ทุกครั้งที่ลูกรู้สึกไม่ดี โมโห หรือโกรธใครก็ตาม
ให้ตอกตะปู 1 ตัวลงไปที่รั้วหลังบ้านก็แล้วกัน
วันแรกผ่านไปเด็กน้อยตอกตะปูเข้าไปที่รั้ว
ถึง 37 ตัว
วันที่ 2 และ วันที่ 3 และแต่ละวันที่ผ่านไป
จำนวนตะปูก็ค่อยๆ ลดลง เพราะเด็กน้อย
รู้สึกว่า การรู้จักควบคุมตัวเองให้สงบ
ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ
แล้ววันหนึ่ง หลังจากที่เขาสามารถควบคุมตัวเองได้
ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น เขาเดินไปหาพ่อเพื่อบอกว่า
เขาคิดว่าเขาไม่จำเป็นที่ต้องตอกตะปูอีกแล้ว
เพราะเขาได้เปลี่ยนไป เขาสามารถควบคุมตัวเองได้
ดีขึ้น ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนแล้ว
พ่อยิ้มแล้วบอกลูกชายว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ
ลองพิสูจน์ให้พ่อดู ทุกๆครั้งที่ลูกสามารถควบคุม
อารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเองได้ ให้ถอนตะปูออกจาก
รั้วหลังบ้านที่ละ 1 ตัว วันแล้ววันเล่า เด็กชายก็ค่อยๆ
ถอนตะปูออกทีละตัว ๆ จนในที่สุด วันหนึ่ง
ตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออก เด็กชายดีใจมาก รีบวิ่ง
ไปบอกพ่อของเขาว่า ผมทำได้แล้วครับในที่สุด
ผมก็ทำได้สำเร็จ
พ่อไม่ได้พูดว่าอะไร แต่จูงมือลูกของเขาไปที่รั้วนั้น
แล้วบอกลูกทำได้ดีมาก ทีนี้ลองมองกลับไปที่รั้วสิ
เห็นมั๊ยว่ารั้วมันไม่เหมือนเดิม มันไม่เหมือนกับที่มัน
เคยเป็นก่อนหน้านี้ ลูกจำไว้นะ ว่าเมื่อไหร่ที่เราทำ
อะไรลงไปด้วยการใช้อารมณ์ สิ่งนั้นมักจะเกิด
รอยแผล เหมือนกับการเอามีดไปกรีดหรือแทงใคร
เข้า ต่อให้ใช้คำว่า..ขอโทษ..สักกี่หน ก็ไม่อาจจะลบรอยแผลหรือความเสียหายที่เกิดกับเขาคนนั้นได้
ลูกจงจำคำว่า..ขอโทษ..ไว้เสมอนะ ไม่ว่าเขาจะ
ยกโทษให้เรา หรือไม่ก็ตาม สิ่งที่มันเกิดขึ้น รอยร้าว
ที่เกิดขึ้นกับเขา เขาอาจจะไม่มีวันลืมมันได้ตลอดไป
