ฝนแรกของถั่ว

 หลังจากขาหายเดี้ยงเนื่องจากไปจับกบมาเมื่ออาทิตย์ก่อน ก็กลับมาปั่นจักรยานมาทำงานอีกรอบเมื่อวาน เริ่มต้นจากร่มเกล้าเหมือนเดิม ปั่นมาเรื่อยๆ จนมาถึงทางเข้าคลองหลวงแพ่ง เหลือบไปเห็นเมฆดำๆ ลอยเกาะกลุ่มกันอยู่บนหัว

ใกล้จังวะ .... พลางนึกในใจ แล้วก็ปั่นต่อจนมาถึงทางเข้าตรงร้านขายปลาสลิด

ได้ยังไม่ถึงครึ่งทางดี อีเมฆดำก้อนใหญ่แปลงร่างเป็นเม็ดฝนนับร้อย หล่นลงมากระแทกกระบาลทีละนิดๆ จนเป็นห่าใหญ่ เดือดร้อนต้องเข้าไปแอบหลบในศาลาที่พักคนงานหน้าโรงงานอะไรซักอย่างกลางซอย

...ลาครึ่งวันแน่กู...

คำนวณปริมาณน้ำฝนในใจ และความหนาของเม็ดฝน ยืนหนาวให้ฝนมันตกซ้ำเติมอยู่พักนึง

...แม่งหยุดเอาดื้อๆ....

สาดดดด นาทีทองมาถึงแล้ว ปั่นไปทำงานต่อโว้ย 55555 ฟ้ามีตา
รีบปั่นฝ่าน้ำที่เจิ่งถนน จนเกือบถึงวัดกาหลง ฝนแม่งเปลี่ยนใจตกอีกรอบครับ (สัส)
ทีนี้ที่หลบ จากศาลาโรงงาน กลายเป็นศาลาหน้าวัดแทน อุ่นใจชิบหาย

นั่งหมดอาลัยตายอยาก (555) แล้วก็คุยกันอยู่พักนึก ถึงตัดสินใจไปต่อ
เพราะหยุดรอ มึงก็เปียกไปแล้วครับ ไปต่ออีก มันก็เปียกเท่าเดิม

งั้นปั่นลุยแม่งไปเลยละกัน แมนๆ
ถึงเอแบค 7:55 น. ฝนไม่มีซักแอะ.....

ทันเวลาเข้างานนะ แต่เปียกชิบหาย 555

มิ.ย. 57