ผ่านปีใหม่มาได้ 22 วันแล้วครับ ปีนี้นอกจากจะไม่ได้เที่ยวลุยหนาวเหมือนก่อนแล้ว ก็ยังไม่ได้อะไรเป็นของขวัญซักอย่าง แต่ก็ช่างเถอะ...
ชีวิตหลังจากไม่มีมอเตอร์ไซค์อยู่ข้างๆ รู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก ผมบอกหลายคนรอบๆ ตัวไว้เสมอว่า ชีวิตกูไม่ใช่มอเตอร์ไซค์ และมอเตอร์ไซค์ไม่ใช่ชีวิตกูทั้งนั้น ...แต่นั่นมันผิดถนัด
เพราะหลายวันที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ไม่ได้ขี่รถเหมือนแต่ก่อน รู้สึกว่ามันขาดอะไรไป คงทดแทนด้วยการขับเต่าออกไปกินกาแฟไม่ได้ เคยนั่งคิดลอยๆ ว่า มันคนละฟิลลิ่งกันเลย
ไม่ได้ขี่รถขึ้นเหนือ เลยไม่รู้ว่าจะเก็บรถไว้เทำไม เพราะตั้งใจซื้อมาเพื่อทริปนี้โดยเฉพาะ
พอไม่มีรถก็รู้สึกเคว้งๆ ชีวิตไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นซักนิด ชีวิตช้าลงกว่าเดิมมาก
เช้าตื่น 6 โมงครึ่งออกมาทำงาน ค่อยๆ คลานไป
เย็นกลับบ้าน ดูทีวี แล้วก็นอน วนๆ ซ้ำๆ แบบนี้ไปจนถึงเสาร์และอาทิตย์
คิดถึงรถมอเตอร์ไซค์ เพราะยังมีทริปที่ตั้งใจ แต่ยังไม่ได้ทำตามที่ตั้งไว้หลายอย่าง
ไว้มีโอกาส คงได้กลับมาขี่อีกครั้งนึง
เพื่อทดแทนบางสิ่งที่มันหายไป แบบที่เราเพิ่งรู้สึกจริงๆ
มกราคม 2556
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น