มุมเล็กๆ ของฉันในคืนวันคริสต์มาส

Christmas 2009 ปีนี้ที่แปดริ้ว จัดที่หน้าโรงพยาบาลเมือง ริมแม่น้ำบางปะกงครับ ไปเก็บภาพมาเมื่อวาน (27 พย 52) คนเยอะมากทั้งลูกเด็กเล็กแดง วัยรุ่นที่มากันเป็นกลุ่ม มาแบบเดี่ยว หรือแบบแพ็คคู่ แบกกล้องกับขาตั้งออกจากบ้าน เพื่อไปเก็บภาพจากบนสะพานและในงาน ได้มานิดหน่อยตามแบบของเรา มืดๆ ดำๆ ทะมึนๆ ด้วยฉากหลังในคืนวันที่ไม่มีดาว

เห็นว่าไอ้ต้นมะเขือยักษ์ไฟเยอะๆ นี่ ราคาต้นละหกแสนบาทเชียวนะ เพื่อนมมันบอกมาอีกที ซึ่งก็โอเคนั่นแหละกับเงินหกแสนถ้ามันแลกมากับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคนที่มาร่วมงาน...เท่าไหร่ก็คุ้ม

ชั่วโมงนึงกับคืน Christmas ของปีนี้ ยาวกว่าปีที่แล้วนิดหน่อย
แต่คงเหมือนๆ เดิมกับปีที่แล้วก็คือคงต้องอวยพร (ให้ใครดีวะ)
สุขสันต์วัน Christmas ครับ...

ไม่ช้าไปหรอก รับเอาไว้เหอะ
ฉะเชิงเทรา 2552

ปีใหม่...ทำอะไรให้ตัวเอง?

ที่เห็นนี่ไม่ใช่เครื่องมือขุดถนนนะครับ แต่มันคือเครื่องมือทำฟัน...ย้ำว่าเครื่องมือทำฟันจริงๆ ซึ่งถ้าดูกันแบบผิวเผินแล้ว หน้าตามันกระเดียดไปทางเครื่องประหารชีวิตเสียมากกว่า -_-' เรื่องมีอยู่ว่าในช่องปากของผมมี หินปูน ค่อนข้างเยอะ (ที่จริงต้องใช้คำว่า โคตรเยอะ ถึงจะถูก) สะสมและหมักหมมด้วยความขี้เกียจที่จะเดินทางไปร้านทำฟัน เพื่อให้หมอแงะปากมาเป็นเวลานานนับสิบปี จริงๆ นะ... สิบปี!!! มันก็เลยส่งผลทำให้เหงือกและฟันของผม อุดมไปด้วยหินปูนและจุลินทรีย์ ที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายกูเลย

จนถึงเวลาที่ทนไม่ได้ (หมายถึงคนใกล้ตัว) เขาทนไม่ไหว ก็เลยไล่ให้ไปกำจัดหินปูนอันน่ารังเกียจนี้ทิ้งไปซะโดยด่วน (นะโว้ย) ผมก็เลยจำต้องก้มหน้าก้มตา เดินดุ่ยๆ เข้าแดนประหารไปเมื่อวานครับ ส่วนเรื่องราวอันสยดสยองภายในคลีนิคของคุณหมอแว่นแสนน่ารัก กับเครื่องมือทุกชนิดที่เอามาถ่างและแงะปากผมในระยะเวลาหนึ่งชั่วโมงนั้น อย่าไปพูดถึง ขออนุญาตละไว้ในที่นี้แล้วกันนะครับ เพราะว่ายังเสียวว่าบกับเสียงของเครื่องขูดหินปูนอยู่ที่มันวิ่งเล่นอยู่ในปากของผมไม่หาย

เอ้า..แต่ผลที่ได้ออกมา เป็นที่น่าพอใจสำหรับทุกฝ่ายยิ่งนัก รวมทั้งตัวผมเองด้วย สุขภาพปากถูกขุดขึ้นมาจากหลุม รดน้ำแล้วพรวนดินใหม่ สวยงามชวนมองเสียจริงๆ ขอบคุณทุกฝ่ายที่ให้การสนับสนุนและเป็นห่วงในสุขภาพช่องปากของผมเป็นอย่างมากครับ ปุ๋ยดีใจจริงๆ ฮ่ะที่มีวันนี้

นี่ก็ใกล้ปีใหม่แล้ว เลือกทำอะไรให้ตัวเองกันมั่งหรือยัง? หากว่ายัง
ก็เลือกทำอะไรให้คนอื่นไปก่อนละกัน เพื่อคนที่เรารักและรักเรา
แล้วก็ เพื่อสุขภาพช่องปากอันดีของเราด้วยนะจ๊ะ

ปล. วันที่ 5 ธันวา มีนัดกับหมอด้วยล่ะ แต่ไม่ได้นัดกินข้าวนะ นัดไปอุดฟัน -_-''
ปลล. นี่ถ้าไม่มีคนไล่ไปทำ ผมก็ไม่ไปหรอกครับ ยอมตายดีกว่าไปหาหมอฟัน -_-'''''
ปลลล. ผู้ช่วยพยาบาลทักผมตอนจ่ายเงินว่า ทางร้านรอพี่อยู่คนเดียวนี่ล่ะค่ะ เพราะว่าครอบครัวพี่เขามาทำกันหมดแล้ว เหลือก็แต่พี่นั่นแหล่ะยังไม่มาซักที วันนี้ดีใจจริงๆ ที่เจอตัวเป็นๆ ... (จะปลื้มดีมั้ยวะกู) -_-''''

life is free

ชีวิตมันฟรี เมื่ออยู่คนเดียว
ชีวิตมันดี เมื่อมีคนอยู่ข้างๆ

บางครั้ง
การอยู่หลังสุด โดยไม่มีคนให้กังวล
มันสบายใจเพราะไม่มีห่วง

บางที
การอยู่หลังสุด และมองไปข้างหน้า
ในที่ๆ มีเพื่อนอยู่
มันอุ่นใจเพราะมีคนร่วมทาง

แต่หลายคราว มันก็เหงาจับใจ
แม่ฮ่องสอน - แม่สะเรียง
2552

ขอบคุณความฝัน ที่ทำให้ฉันได้บิน

1 ปีเต็มกับความฝันที่จะบินไปกับสิ่งที่คิดไว้ ได้ทำแล้ว ได้ไปในที่ๆ คิดแล้ว ณ วันนี้คงถึงเวลาที่จะวาง จะชั่วคราวหรือตลอดไปก็ไม่แน่ใจ แต่มันถึงเวลาแล้วจริงๆ ดีใจที่สุดที่ได้ทำอย่างที่คิด และไม่คิดว่าจะได้ทำอะไรเยอะขนาดนี้มาก่อน วันต่อไปข้างหน้าก็ไม่รู้จะมีโอกาสได้ทำแบบนี้อีกครั้งหรือเปล่า...

แต่ขอบคุณความฝัน และเต็มใจทิ้งความสุขไว้ข้างหลัง
ขอบคุณที่ทำให้ฉันนั้นได้บิน

ฮาร์เลย์ เดวิดสัน
2551-2552
ขอบคุณอีกครั้ง
:)

เช้าวันใหม่

สวัสดีเดือนธันวา หน้าหนาวที่กำลังจะข้ามปีครับ (เหมือนเดิมคือกูสวัสดีใครวะ) เดือนนี้เจอสิ่งที่คาดคิดและไม่ได้คาดคิดหลายเรื่อง บางเรื่องที่คิดไว้ ก็ไม่ได้ทำอย่างที่ใจต้องการ บางเรื่องที่ไม่ได้คิดไว้ กลับได้ทำอย่างที่ใจต้องการ แต่ทุกอย่างมีเหตุผลและมีที่มาเสมอ

กำลังจะข้ามปี 2552 แล้ว
ขอให้ทุกอย่างที่เลือนลาง กลับสว่างสดใส
เหมือนฟ้าวันใหม่ที่แม่ฮ่องสอนแบบนี้ก็พอ

แม่ฮ่องสอน
4 ธ.ค. 52